این برگ همسنجی شدهاست.
11
OMAR KHAYYAM
۱۲
هر چند که رنگ و بوی زیباست مرا | ||||||
چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا | ||||||
معلوم نشد که در طربخانهٔ خاک | ||||||
نقّاشِ من از بهرِ چه آراست مرا |
۱۳
از آتشِ ما دود کجا بود اینجا | ||||||
وز مایهٔ ما سود کجا بود اینجا | ||||||
انکس که مرا نامِ خراباتی کرد | ||||||
در اصْل خرابات کجا بود اینجا |
۱۴
بت گفت به بت پرست کای عابدِ ما | ||||||
دانی ز چه روی گشتهٔ ساجدِ ما | ||||||
بر ما بجمال خود تجلّی کردست | ||||||
آنکس که ز تُست ناظر ای شاهدِ ما |
12.Bl. C. L. N. A. I.Tarab here "grief."
13.Bl. C. L. N. A. I. J.The anacoluthon in line 3, and the missing rhyme before the radif, or burden, in line 4 are characteristics of Khayyam.Bl.
14.L.Meaning, all is of God, even idols.See Gulshan i Raz, line 800.