این برگ نمونهخوانی شده ولی هنوز همسنجی نشدهاست.
215
OMAR KHAYYAM
۳۱۸
با رحمتِ تو من از گنه ناندیشم | ||||||
با توشهٔ تو ز رنجِ ره ناندیشم | ||||||
گر لطفِ توام سفیدرو کرداند | ||||||
یکذرّه ز تامهٔ سیه ناندیشم |
۳۱۹
تا ظن نبری که از جهان میترسم | ||||||
وز مردن و از رفتنِ جان میترسم | ||||||
مردن چو حقیقتست زان باکم نیست | ||||||
چون نیک نزیستم ازان میترسم |
۳۲۰
تا چند اسیرِ عقلِ هر روزه شویم | ||||||
در دهر چه صد ساله چه یکروزه شویم | ||||||
در ده تو بکاسه می ازان پیش که ما | ||||||
در کارگهِ کوزهگران کوزه شویم |
318.C. L. N. A. I. J.Am is usual after silent he, not after waw.Lumsden, ii. 72.See Koran, xiii, 47.
319.C. L. N. A. I. J.'Death is true,' i.e. a certainty.So Sir Philip Sidney (after M. Aurelius), "Since Nature's works be good, and death doth serve As Natures's work, why should we fear to die?"
320.C. L. N. A. B. I. J.Har roza, an adjective.