این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
157
OMAR KHAYYAM
۲۳۱
| دل چراغیست که نور از رخِ دلبر گیرد | ||||||
| ور بمیرد ز غمش زندگی از سر گیرد | ||||||
| صفتِ شمع به پروانه دلی باید گفت | ||||||
| کین حدیثست که با سوختگان در گیرد | ||||||
۲۳۲
| جانم بفدایِ آنکه او اهْل بود | ||||||
| سر در قدمش اگر نهم سهْل بود | ||||||
| خواهی که بدانی بیقین دوزخ را | ||||||
| دوزخ بجهان صحبتِ نااهل بود | ||||||
۲۳۳
| خورشید کمندِ صبح بر بام افگنْد | ||||||
| کِی خسرَوِ روز باده در جام افگند | ||||||
| می خور که منادیِّ سحرگه خیزان | ||||||
| آوازهٔ اُشْرُبُوْا در ایّام افگند | ||||||
231. L. Metre Ramal, No. 50. In line 3 the first syllable is short. See Bl., Prosody, p. 43. In this form the metre is like Horace's "Miserarum est" etc.
233. C. L. A. I. J.
