برگه:Quatrains of Omar Khayyam (tr. Whinfield, 1883).djvu/۱۹۹

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
143
OMAR KHAYYAM

۲۱۰

  هر صبح که رویِ لاله شبنم گیرد  
  بالایِ بنفشه در چمن خم گیرد  
  انصاف مرا ز غنچه خوش می آید  
  گر دامنِ خویشتن فراهم گیرد  

۲۱۱

  گردون ز سحاب نسترن می ریزد  
  گوئی که شگوفه در چمن می ریزد  
  در جامِ چو سوسن میِ گلگون ریزم  
  کز ابْرِ بنفشه گون سمن می ریزد  

۲۱۲

  پیرانه سرم عشقِ تو در دام کشید  
  ورنه ز کجا دستِ من و جامِ نبید  
  آن توبه که عقل داد جانان بشکست  
  وان جامه که صبْر دوخت آیّام درید  
210. L. B.
211. B. Here read măyĭ, with one , and kasra, because the metre requires a word of only two consonants, and two short vowels, of the wazn măfá.
212. B. Nabíd is often written nabíz, probably a survivial from the time when the dals were dotted. Bl., Prosody 17.