پرش به محتوا

برگه:Quatrains of Omar Khayyam (tr. Whinfield, 1883).djvu/۱۷۷

از ویکی‌نبشته
این برگ هم‌سنجی شده‌است.
121
OMAR KHAYYAM

۱۷۷

  سرّت همه دانایِ فلک میداند  
  کو موی بموی و رگ برگ میداند  
  گیرم که بزرق خلقرا بفْریبی  
  با او چه کنی که یک بیک میداند  

۱۷۸

  سودازده را باده پر و بال بُوَد  
  می بر رخِ خاتون خرد و خال بُوَد  
  ماه رمضان باده نخوردیم و برفت  
  باری شبِ عیدِ ماهِ شوّال بُوَد  

۱۷۹

  شب نیست که عقل در تحیّر نشود  
  وز گریه کنارِ من پر از دُر نشود  
  پر می نشود کاسهٔ سر از سودا  
  هر کاسه که سرنگون بُوَد پر نشود  

177.C. L. N. A. I. J.
178.C. L. N. A. I.Bairam, the feast on the 1st Shawwal, after Ramazan.In line 2, khirad seems wrong, the rhyme would suggest khar o?
179.C. L. N. A. I.Note tashdíd of durr dropped.