این برگ همسنجی شدهاست.
121
OMAR KHAYYAM
۱۷۷
سرّت همه دانایِ فلک میداند | ||||||
کو موی بموی و رگ برگ میداند | ||||||
گیرم که بزرق خلقرا بفْریبی | ||||||
با او چه کنی که یک بیک میداند |
۱۷۸
سودازده را باده پر و بال بُوَد | ||||||
می بر رخِ خاتون خرد و خال بُوَد | ||||||
ماه رمضان باده نخوردیم و برفت | ||||||
باری شبِ عیدِ ماهِ شوّال بُوَد |
۱۷۹
شب نیست که عقل در تحیّر نشود | ||||||
وز گریه کنارِ من پر از دُر نشود | ||||||
پر می نشود کاسهٔ سر از سودا | ||||||
هر کاسه که سرنگون بُوَد پر نشود |
177.C. L. N. A. I. J.
178.C. L. N. A. I.Bairam, the feast on the 1st Shawwal, after Ramazan.In line 2, khirad seems wrong, the rhyme would suggest khar o?
179.C. L. N. A. I.Note tashdíd of durr dropped.