این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
121
OMAR KHAYYAM
۱۷۷
| سرّت همه دانایِ فلک میداند | ||||||
| کو موی بموی و رگ برگ میداند | ||||||
| گیرم که بزرق خلقرا بفْریبی | ||||||
| با او چه کنی که یک بیک میداند | ||||||
۱۷۸
| سودازده را باده پر و بال بُوَد | ||||||
| می بر رخِ خاتون خرد و خال بُوَد | ||||||
| ماه رمضان باده نخوردیم و برفت | ||||||
| باری شبِ عیدِ ماهِ شوّال بُوَد | ||||||
۱۷۹
| شب نیست که عقل در تحیّر نشود | ||||||
| وز گریه کنارِ من پر از دُر نشود | ||||||
| پر می نشود کاسهٔ سر از سودا | ||||||
| هر کاسه که سرنگون بُوَد پر نشود | ||||||
177. C. L. N. A. I. J.
178. C. L. N. A. I. Bairam, the feast on the 1st Shawwal, after Ramazan. In line 2, khirad seems wrong, the rhyme would suggest khar o?
179. C. L. N. A. I. Note tashdíd of durr dropped.
