این برگ هم‌سنجی شده‌است.
73
OMAR KHAYYAM
۱۰۵
| می لعلِ مذاب ست و صراحی کانست | ||||||
| جسمست پیاله و شرابش جانست | ||||||
| آن جامِ بلورین که ز می خندانست | ||||||
| اشکی ست که خونِ دل درو پنهانست | ||||||
۱۰۶
| می نوش که عمرِ جاودانی اینست | ||||||
| خود حاصلت از دورِ جوانی اینست | ||||||
| هنگامِ گل ست و مل و یاران سرِ مست | ||||||
| خوش باش دمی که زندگانی اینست | ||||||
۱۰۷
| می خور که بزیرِ گِل بسی خواهی خفت | ||||||
| بی مؤنس و بی حریف و بی همدم و جفت | ||||||
| زنهار بکس مگو تو این رازِ نهفت | ||||||
| هر لالهٔ پژمرده نخواهد بشکفت | ||||||
105.L. B.
106.L. B. There being no izáfat after yárán, sar i mast must agree with hangám.
