این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
49
OMAR KHAYYAM
۶۹
| آمد رمضان و موسمِ باده برفت | ||||||
| دورِ میِ ناب و رائجِ ساده برفت | ||||||
| هر باده که داشتیم ناخورده بمانْد | ||||||
| هر قحبه که یافتیم ناگاده برفت | ||||||
۷۰
| این کهنه رباطرا که عالم نامست | ||||||
| آرامگهِ ابلقِ صبح و شام است | ||||||
| بزمیست که واماندهٔ صد جمشید است | ||||||
| گوریست که تکیه گاهِ صد بهرامست | ||||||
۷۱
| اکنون که گلِ سعادتت پر بار است | ||||||
| دستِ تو ز جامِ می چرا بیکار است | ||||||
| می خور که زمانه دشمنِ غدّار است | ||||||
| دریافتنِ روزِ چنین دشوار است | ||||||
69. L. N. Does Sáda mean the winter feast?
70. Bl. C. L. N. A. I. J. Wámánda, "leavings."
71. Bl. C. L. N. A. I. J. Bar bár, 'blooming, on the branch,' i.e. you are still young. Bl.
