آمریکایی در ۱۹۶۰ کرده[۱] و از میان ۴۱۴ نفر ایرانی فارغ التحصیل از دانشگاههای خارج با پرسشنامه و مصاحبه این سؤالها را بدست آورده است .
| ۱۳۳ نفر در طب توابعش | ۸۰ نفر در مهندسی و توابعش |
| ۴۶ نفر در حقوق | ۴۴ نفر در علوم اجتماعی |
| ۴۰ نفر در کشاورزی | ۳۱ نفر در علوم طبیعی |
| ۱۷ نفر در مدیریت | ۹ نفر در علوم تعلیم و تربیت |
| ۱۴ نفر در هنرهای مختلف | ۱۵ نفر در تخصصهای ذکر شده |
| جمع ۴۱۴ نفر |
و دیگر مراجعه میکنم به نتیجه تحقیقی که دکتر مرتضی نصفت[۲] ( به كمك یونسکو و وزارت (فرهنگ در سال ۱۳۴۴ در همین باب کرده. یعنی از ۱۱۵۵ نفر ایرانی که در فرنگ تحصیل کرده اند و اکنون به مملکت بازگشتهاند و هر يك به کاری مشغولند با پرسشنامه و مصاحبه این جوابها را بدست آورده . تحقیق مرتضی نصفت جزئی است از تحقیق وسیعتری که یونسکو در سه مملکت ایران و مصر و هند می کرده. توزیع رشته تحصیلی و تخصص دانشجویان درین تحقیق به قرار زیر است :
| ۳۹۰ نفر در پزشکی و توابع | ۱۹۷ نفر در مهندسی و فنی و توابعش |
| ۱۵۵ نفر در علوم | ۱۵۴ نفر در حقوق |
| ۷۰ نفر در کشاورزی | ۶۹ نفر در علوم انسانی |
| ۴۰ نفر در فلسفه و ادبیات | ۱۷ نفر در هنرهای مختلف |
| ۵ نفر در خدمات اجتماعی | ۵۸ نفر در تخصصهای ذکر شده |
| جمع ۱۱۵۵ نفر |
جالب است که درین هر دو تحقیق رشته های تخصصی به این ترتیب توزیع شده است: اول پزشکی - بعد فنی و مهندسی و علوم ) نگاه کنید به ص۸۵) بعد کشاورزی - بعد حقوق ـ بعد علوم انسانی - بعد تربیتی و خدمات اجتماعی و هنرها والخ . و این اگر حکایت کننده از چیزی باشد نشان میدهد که نسبت تحصیل دانشجویان ایرانی خارج در علوم انسانی سال بسال کمتر میشود. اما جالب تر مقدمه دکتر
