شاهزادۀ، که موسوم به وهرام بود (و بعداً وهرام سوم شد)، در این وقت لقب سگانشاه «پادشاه سک‌ها» یافت، زیرا چنانکه هرتسفلد می‌گوید: عادت ولیعهد ایران را به حکومت مهم‌ترین ایالت یا ایالتی، که بعد از سایرین تسخیر شده بود، نصب می‌نمودند.[۱]
نقوشی از وهرام دوم باقی است، که از لحاظ باستانشناسی جالب توجه است. در نقش رستم در جوار صورت تاجگذاری اردشیر اول کتیبۀ است کوچکتر از آن، که بامر وهرام حجاری شده و شاه را پیاده در وسط خانواده‌اش نشان می‌دهد، زیرا این پادشاه همواره مایل بود، که در کتیبه بصورت پدر خانواده نمایش یابد. بر سکه‌های او شاه و ملکه بطور نیم‌رخ منقوش شده و در مقابل آنها صورت شاهزاده کوچکی دیده می‌شود، که رو بطرف آنها کرده است. پادشاه تاجی بر سر دارد، که گوی سابق الذکر و دو بال بر آن ترسیم شده،[۲]
ولی کلاه ملکه و شاهزاده بشکل سر حیوانات است (ش ۱۸». در کتیبه نقش رستم[۳] پادشاه در وسط قرار گرفته و گیسوان و ریش او برسم معمول سلاطین ساسانی آراسته شده، تاج بالدار بر سر دارد و دو دست را بر قبضه شمشیر بلند و مستقیم خود تکیه داده است. در برابر او در سمت چپ سه نفر، که خطوط صورتشان درست تمیز داده نمی‌شود، بطرف او روی آورده‌اند. زاره حدس می‌زند، که شخص اول شاهزاده وهرام سگانشاه و آن دو نفر دیگر، که کلاهی بشکل سر حیوان بسر دارند، همان ملکه و شاهزاده کوچکی هستند، که در سکه‌ها معمولا رسم می‌کرده‌اند. در عقب این سه شکل، شخص جوان
- ↑ هرتسفلد، پایکولی، ص ۴۲ و ما بعد، روشنایی جدید در تاریخ ایران از کتیبه‌های پهلوی، (مجله کاما، شماره ۷، ص ۱۱۱-۱۱۰) و سکه‌های کوشانی و ساسانی (رسالات باستانشناسی هند Momoir of the Archeolog. Survey of India، شماره ۳۸).
- ↑ به عقیده هرتسفلد، بالهای پرنده موسوم به وارغن Vareghna، مظهر خدای پیروزی ورثرغن، می‌باشد. (گزارش باستان، ج ۹، ص ۱۰۱، یادداشت ۳) ؛ این مرغ به عقیده بنونیست باز یا شاهین است. (ورثرغن، ص ۳۴).
- ↑ رک شکل ۲ این کتاب، سمت راست.
