کشتهشدهها تعیین میکنیم و هزینه تحصیلی بچهها تا هنگامی که تحصیلشان بپایان میرسد بعهده دولت خواهد بود. بعبارت دیگر نه به سن، بعبارتی دیگر ما این هزینه تحصیلی را فقط تا سن بلوغ نمیدادیم بلکه اگر بچه مایل بود در ایران به دانشگاه هم برود تا پایان دانشگاهش هزینهاش بعهده ما بود. و زن هم تا موقعی که شوهر نکرده بود از دولت مقرری میگرفت. و این جریان تا زمانی که من در دولت بودم ادامه داشت و مطمئن هستم که تا پیش از انقلاب اگر کسانی هنوز مشمول این کمک بودند دولت به آنها این کمک را میکرد.
س – کمک را از کجا میگرفتند؟
ج – کمک از بودجه نخست وزیری بوده و بنابراین خیلی سریع و بدون هیچگونه تشریفاتی انجام میپذیرفت و چون از بودجه سری هم پرداخت میشد احتیاجی اینکه در مجلس مطرح بکنند نبود. این شاید برای خیلیها تعجبآور باشد ولی این رژیم یک چنین بردباری هم از خودش میتونست نشان بدهد. و تصور هم میکنم در روحیه این مردمی که به آنها یا خسارت رسیده بود با کسی را از دست داده بودند، میتوانست خیلی مؤثر قرار بگیرد. بهر صورت پس از این داستان ۱۵ خرداد، پس از چند روز باز کارها جریان عادی خودش را گرفت.
س – در اینجا میخواهم چند تا سئوال در همین مورد ۱۵ خرداد بکنم.
ج – خواهش میکنم.
س – یکی در جلسه قبل شما راجع به همکاری ملاکین و روحانیون صحبت کردید، آیا اطلاعات دست اولی هم در این زمینه بود؟ یا فقط در سطح کلیات بود این مطلب؟
ج – این توضیح که الان میخواهم به شما بدهم شاید کمک بکند ولی در ضمن آن بهر حال پاسخ شما را خواهم داد.
س – یکی دیگر راجع به اینستکه جلسات هیئت دولت در آن زمان ضبط هم میشد روی نوار یا هنوز این رایج نشده بود؟