سوم معز الدین ارسلانشاه بن کرمانشاه بن قاورد از ملوک سلجوقیۀ کرمان (از سنۀ ۴۹۴-۵۳۶)، چهارم ارسلان خان محمد بن سلیمان بن داود بغراخان ابن ابراهیم طفغاج خان بن ایلک نصر ارسلان بن علی بن موسی بن ستق از ملوک ترک خانیۀ ماوراء النهر (از سنۀ ۴۹۵-۵۲۴)، و بعضی قصاید او در مدح یکی از ملوک است معروف بعضد الدوله و معلوم نشد این عضد الدوله کیست و مجمع الفصحاء او را حمل بعضد الدولۀ دیلمی کرده و آن سهوی واضح بل فاضح است چه وفات عضد الدولۀ دیلمی در سنۀ ۳۷۲ است یعنی قریب ۱۸۰ سال قبل از وفات مختاری، و مجمع الفصحا برای تأیید مدعای خود در بعضی از قصاید مختاری که در مدح معین الدین بن خسرو نامی است نام ممدوح را بدل بمغیث الدین فناخسرو که نام عضد الدولۀ دیلمی است نموده و این نوع تصرفات منافی با امانت مؤرخ و تذکره نویس است،
ص ۲۸ س ۷ مجدود السنائی، هو ابو المجد مجدود بن آدم السنائی الغزنوی العارف الشاعر المشهور، وفات او باصح اقوال در سنۀ ۵۴۵ واقع گردید و جامی در نفحات الأنس گوید «بعضی وفات او را در سنۀ ۵۲۵ نوشتهاند» و این قول بعید از صواب است چه سنائی را در حق معزی که در سنۀ ۵۴۲ بتیر سلطان سنجر خطأ کشته شد مراثی است از جمله گوید
تا چند معزای معزی که خدایش زینجا بفلک برد و قبای ملکی داد چون تیر فلک بود قرینش سره آورد پیکان ملک برد و بتیر فلکی داد ص ۲۸ س ۸ نجیبی فرغانی، چنانکه مصنف در ص ۴۶ گفت وی از شعراء دربار خضر خان بن طفغاج خان ابراهیم از ملوک ترک خانیۀ ماوراء النهر بوده است و خضر خان در سنۀ ۴۷۲ جلوس نموده و پس از اندک وقتی
کلیات چهار مقاله جلد ۱