دیوان مسعود سعد سلمان مشتمل است بر مدح پنج نفر از سلاطین غزنویه اول سلطان ابو المظفر ظهیر الدولة رضی الدین ابراهیم بن مسعود بن محمود بن سبکتکین که از سنۀ ۴۵۰-۴۹۲ سلطنت نمود، دوم سلطان علاء الدولة مسعود بن ابراهیم مذکور (از سنۀ ۴۹۲-۵۰۸)، سوم عضد الدوله شیرزاد بن مسعود بن ابراهیم مذکور (از سنۀ ۵۰۸-۵۰۹)، چهارم ابو الملوک ارسلان بن مسعود بن ابراهیم مذکور (از سنۀ ۵۰۹-۵۱۱)، پنجم سلطان غازی یمین الدوله بهرامشاه بن مسعود بن ابراهیم مذکور (از سنۀ ۵۱۱-۵۵۲)، بسیاری از قصاید وی در مدح سیف الدوله ابو القاسم محمود بن ابراهیم مذکور میباشد، سیف الدولة از جانب پدر بحکومت هندوستان منصوب بود و مسعود سعد سلمان در اوایل جوانی که هنوز از هندوستان بغزنین هجرت نکرده و در حبس بیست‌ساله نیفتاده بود خود را بسیف الدوله محمود بسته و از ملازمان خاص وی گردید و همه جا در غزوات و فتوحات آن شاهزادۀ بزرگ حاضر بود و در رکاب او شمشیر میزد، و از یکی از قصاید وی معلوم میشود که تاریخ تفویض حکومت هندوستان بسیف الدوله در سنۀ ۴۶۹ بوده است، گوید
چو روی چرخ شد از صبح چون صحیفۀ سم ز قصر شاه مرا مژده داد باد نسیم که عز ملت محمود سیف دولت را ابو المظفر سلطان معظم ابراهیم فزود رتبت و حشمت بدولت عالی چو کرد مملکت هند را بدو تسلیم بنام فرخ او کرد خطبه در همه هند نهاد بر سر اقبالش از شرف دیهیم
کلیات چهار مقاله جلد ۱
