ص ۱۳ س ۱۲، ابو نصر کندری، یعنی ابو نصر محمد بن منصور بن محمد الملقب بعمید الملک الکندری، وی اولین وزیر دولت سلجوقیه بود و مدتی طویل وزارت طغرلبک و الب ارسلان بوی مفوض بود و در سنۀ ۴۵۶ بسعی نظام الملک طوسی مقتول گردید ۱،
ص۱۳ و س ایضا محمد عبده، مصنف بعد ازین (ص ۲۴) ثانیا ذکر او را نموده گوید «محمد بن عبده الکاتب که دبیر بغرا خان بود و در علم تعمقی و در فضل تنوقی داشت و در نظم و نثر تبحری و از فضلا و بلغاء اسلام یکی او بود» پس معلوم میشود وی از دبیران ملوک ترک ماوراء النهر معروف بخانیه بوده است و در اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم می‌زیسته است، و رشید و طواط در حدائق السحر مکرر نام او را بلفظ محمد عبده برده و اشعار او را باستشهاد آورده است،
ص۱۳ و س ایضا عبد الحمید، قریب بیقین است که مراد عبد الحمید بن یحیی بن سعید کاتب مروان بن محمد بن مروان بن الحکم آخر خلفاء بنی أمیه است که در بلاغت مثل باو زنند و هموست که در حق وی گفته اند «فتحت الرسائل بعبد الحمید و ختمت بابن العمید»، وی در سنۀ ۱۳۲ با مخدوم خو مروان الحمار در جنگ با بنی العباس کشته شد ۲،
ص ایضا س ۱۲ ۱۳ سید الرؤساء و محمد بن منصور، قریب بیقین است که مراد از اول ابو المحاسن محمد بن فضل الله بن محمد ملقب بسید الرؤساء است
کلیات چهار مقاله جلد ۱
