همان افتراها که درباره مزدکیان در کتاب‌ها هست درباره این گروه نیز آمده است.
جنبش بابک
ابن العبری در مختصر الدول مینویسد شماره پیروان بابک بجز پیادگان بیست هزار بود و پیروانش هیچ زن و مرد و جوان و کودکی از مسلمانان نمییافتند مگر آنکه آنها را پاره پاره کنند و بکشند و شماره کسانی که بدستشان کشته شدند بدویست و پنجاه و پنج هزار و پانصد تن رسید. عوفی در جوامع الحکایات میگوید: « در تاریخ مقدسی آورده است که حساب کردند کشتگان او را هزار بار هزار (یک میلیون) مسلمان را کشته بود ».
ابومنصور بغدادی در کتاب الفرق بین الفرق مینویسد: شماره پیروان بابک از مردم آذربایجان و دیلمانی که بدو پیوسته بودند بسیصد هزار تن میرسید.
نظام الملک طوسی در سیاست‌نامه میگوید: «از جلادان او یک جلاد گرفتار آمده بود، ازو پرسیدند که : تو چند کس کشته‌ای؟ گفت : او را جلادان بسیار بوده‌اند، اما آنچه من کشته‌ام سی و شش هزار مسلمانست، بیرون از جلادان دیگر و آنچه در حرب‌ها کشته‌اند ».
حمدالله مستوفی در تاریخ گزیده و قاضی احمد غفاری در نگارستان نوشته‌اند که این جلاد گفت: ماده تن بودیم و آنچه بدست من کشته شد بیست هزار کس بوده اند. مولف روضة الصفا نیز همین نکته را آورده و در پایان آن گوید: « و در بعضی روایات وارد شده والعهدة علی الراوی که عدد مقتولات بابک در معارک و غیر آن بهزار هزار (یک میلیون) رسید ».
مولفان نگارستان و مجمل فصیحی نام این جلاد را «نوذر» ضبط کرده‌اند. مولف زینة المجالس شماره جلادان را ده و شماره کشتگان بدست یک تن از ایشانرا بیست هزار نوشته است. فزونی استرابادی در کتاب بحیره شماره جلادان را بیست نوشته و گوید وی گفت:
«ما بیست جلاد بودیم اما بمن کمتر خدمت میفرمود، آنچه بدست من کشته شده‌اند شاید از بیست هزار کس زیاده باشد، از دیگران خبر ندارم».
اعتمادالسلطنه در منتظم ناصری گوید: شماره کسانی که در ظرف بیست
