ناصرالدین‌شاه در سفر اول خود به فرنگستان وقتی که ملتفت شد که ویلهلم اول امپراطور آلمان یک زن بیشتر ندارد و ملکه اگوستا را به او معرفی کردند گفت عجب امپراطور آلمان یک زن بیشتر ندارد آن‌هم به این پیری.
در میان سوگلی‌های اندرون ناصرالدین‌شاه دو نفر نظر به مشاغلی که در عهدۀ ایشان گذاشته اهمیت خاصی دارند یکی انیس الدوله که مأمور پذیرفتن خانم‌های فرنگی محترم است دیگری امینه اقدس که کلیددار خزانۀ پادشاهی است.
خانم‌های اندرون به چند طبقه منقسمند: طبقۀ اول زنانی که شاهزاده خانمند و پسرانشان می‌توانند به سلطنت برسند، طبقۀ دیگر زنان سوگلی که بعضی از ایشان به ملاحظاتی بر شاهزاده خانم‌ها برتری یافته‌اند.
زنان طبقۀ اول هر یک عمارتی مخصوص به خود دارند در صورتی که زنان طبقۀ دیگر اکثر با هم در یکجا منزل می‌کنند یا این که هر یک به عنوانی به خدمت یکی از زنان سوگلی منتسب‌اند.
تمام این زنان به نسبت مقامی که در هر یک از دو طبقه دارند از شاه مواجب می‌گیرند مگر بعضی از زنان طبقۀ دوم که خرجشان با حرم‌های سوگلی است و شاه فقط به آنها گاه‌گاهی انعامی می‌دهد.
لباس زنان اندرون نسبة ساده است و تفصیل زیادی ندارد، یلی بر تن دارند که جلوی آن را از سینه به پایین با دکمه می‌بندند و تا پایین کمر می‌آید و از زیر آن پیراهن کوتاهی پیداست و زیر جامه‌ای می‌پوشند که از زانو پایین‌تر نمی‌آید و روی آن شلیتۀ پربادی است.
نیم‌تنه و پیراهن به قدری کوتاه است که با هر تکان مختصری قسمتی از بالاتنه نمایان می‌شود.
برای آن‌که چیزی از قلم نیفتاده باشد می‌گوییم که این زن‌ها غالباً چهارقدی بر سر می‌اندازند و آن را در زیر چانه گره می‌زنند برای آن که گیسوان زیاد و بافتۀ ایشان را که روی دوش و پشت سرشان آویزان است مستور دارد. به علاوه بعضی از ایشان جوراب سفید نازکی نیز به‌پا می‌کنند، خلاصه لباس همه از پیر گرفته تا جوان به همین وضع است.
