وقت صبح چون این معنی بر تمور خان ظاهر گشت به بازماندگان احمد شاه گفته فرستاد که نعش او را برداشته دفن نمایند. رفقای سید احمد شاه را نیز همگی از قید برآورده گردن زدند و این واقعه در اواخر سنۀ یک‌هزار و یک‌صد و چهل (۱۱۴۰) هجری روی داد و از او عقب و اولادی نماند.
تمور خان کینۀ این معنی را در دل گرفته بعد از چندی از پیش افغان فرار نموده به رومیه ملحق گردید.
ذکر توجه طهماسب قلی خان از ارض اقدس بدارالسلطنۀ اصفهان و خاتمۀ احوال شاه طهماسب و جلوس فرمودن شاه عباس بر تخت سلطنت و نوادر اتفاقات
بر مستفسران اخبار ماضیه و جویندگان آثار متقاضیه مخفی نماناد که اشرف افغان بعد از شکست از جنگ مهمان‌دوست باصفهان رفته چون با رومیه صلح کرده بود توپچیهای قابل از نزد رومی طلب داشته با توپخانۀ بسیار و لشکر بیشمار بجهت پیکار شاه طهماسب به مورچه خوار که دو منزلی اصفهان است رفته بعد از کوشش و کشش بسیار و حربی صعب از آنجا نیز شکست فاحش خورده مجال توقف در اصفهان نیاورده از غایت سراسیمگی بشیراز فرار نمود.
شاه‌طهماسب طهماسب قلی خان افشار را سر عسکر نموده متعاقب او روانۀ شیراز نمود. اشرف باز در شیراز تیاری خود نموده نزدیک پل خان شیراز صف قتال آراسته در آنجا نیز مغلوب شده میانجیو و ملا زعفران که پیرو او بودند در آنجا بقتل رسیدند و از این شکست بالمره دست و پای او شکسته در شیراز نیز تاب استقامت نیاورده بمصداق تؤتی الملک من تشاء و تنزع الملک ممن تشاء بعزم فرار بقندهار راهی گشت. عاقبت در حدود بلوچستان پسر عبد اللّه بلوچ او را گرفته با دو سه کس از یارانش مقتول نموده سر او را به پایۀ سریر پادشاهی فرستاد و در اصفهان بنظر اقدس رسانیدند.
