برگه:شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲ و۱۳ و ۱۴ هجری، جلد ۱.pdf/۱۰۷

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
۱۰۴
رجال ایران

آزادانه با داشتن تیول و مواجب دولتی زندگانی میکردند از درگذشت محمدشاه و پادشاهی ناصرالدین شاه (۱۲۶۴ ق.) طبق نظر میرزا تقی خان امیر کبیر شاه شاهزادگان را از تویسرکان خواسته و بتدریج جهانگیر میرزا و خسرومیرزای کور و احمدمیرزا و مصطفی قلی میرزا[۱] داخل کار شده و بهر یک کاری ارجاع شد احمد میرزا در سال ۱۲۶۷ ق. بحکومت گلپایگان و خوانسار که در سال ۱۲۶۶ ق. ضمیمه حکومت خوزستان و لرستان شده بود و در این سال دوباره از آنها مجزی شده منصوب گردید. در سال ۱۲۷۱ ق. پس از درگذشت برادرش مصطفی قلی میرزا بجای او بحکومت مازندران برگزیده شد؛ حکومتش در مازندران تا سال ۱۲۷۲ ق. بطول انجامید در این سال از حکومت آنجا معزول و بجای او لطف اله

میرزا برادر صلبیش (پسر ۲۳ عباس میرزا نایب السلطنه) حاکم مازندران شد. در سال ۱۲۷۵ ق. برای بار دوم بحکومت گلپایگان و خوانسار منصوب گردید و در سال ۱۲۷۶ ق. ملقب بمعین الدوله شد. در سال ۱۲۷۷ ق. که مسعودمیرزا ملقب به یمین الدوله و بحکومت مازندران


  1. مصطفی قلی میرزا پسر ۱۲ عباس میرزا نایب السلطنه و کوچکترین پسران خرده خانم بود که در حدود سال ۱۲۳۵ ق. متولد و در سال ۱۲۷۱ قمری در سن جوانی ۳۶ سالگی در گذشت.