حرف‌ها رابطه جوانان را حتی با وقایع صدر مشروطه و تغییر رژیم بریدند و نیز با دورۀ قاجار و از آن راه با تمام دوره اسلامی انگار که از پس ساسانیان تا طلوع حکومت کودتا فقط دو روز و نصفی بوده است که آن هم در خواب گذشته:
این نهضت نمایی که هدف اصلیشان همگی این بود که بگویند حمله اعراب (یعنی ظهور اسلام در ایران) نکبت بار بود و ما هرچه داریم از پیش از اسلام داریم [...] می‌خواستند برای ایجاد اختلال در شعور تاریخی یک ملت تاریخ بلافصل آن دوره (یعنی دورۀ قاجار) را ندیده بگیرند و شب کودتا را یکسره بچسبانند به دمب کوروش و اردشیر. انگار نه انگار که در این میانه هزار و سیصد سال فاصله. است توجه کنید به این اساس امر که فقط از این راه و بالق کردن زمینه «فرهنگی - مذهبی» مرد معاصر می‌شد زمینه را برای هجوم غربزدگی آماده ساخت؛ که اکنون تازه از سر خشتش برخاسته‌ایم. کشف حجاب، کلاه فرنگی، منع تظاهرات مذهبی، خراب کردن تکیه دولت، کشتن تعزیه، سخت‌گیری به روحانیت... این‌ها همه وسایل اعمال چنان سیاستی بود».[۱]
البته توجه و تذکر تاریخی دادن، یکی از راه‌های بیدار نگاهداشتن شعور ملی. است اما علاوه بر اینکه در این قضایا، هدف ایجاد اختلال در شعور تاریخی بوده، است می‌دانیم که تذکر و «توجه تاریخی اگر هم دوا‌کننده دردی باشد از دردهای
ملتی با وجدان خسته و خوابیده ناچار سلسله مراتبی می‌خواهد.
- ↑ «کارنامه سه ساله»، به همین قلم.
