این برگ هم‌سنجی شده‌است.
نط
بجای «خوش هنری» که هیچ معنی ندارد،
غزل ۱۶۲: من از جان بندهٔ سلطان اویم اگر چا یادش از چاکر نباشد، و صواب «سلطان اویسم» است بجای «سلطان اویم» که تصحیف کاتب طبع است،
غزل ۱۸۸: کلید اهل سعادت قبول اهل دل است، مباد آنکه در این نکته شکّ و ریب کند، و صواب بطبق نسخهٔ اصل «کلید گنج سعادت» است بجای «کلید اهل سعادت» که هیچ معنی ندارد،
غزل ۱۹۶: بگذر ز کوی میکده تا زمرهٔ هنوز اوقات خود ز بهر تو صرف دعا کنند، و صواب بطبق نسخهٔ اصل «تا زمرهٔ حضور» است یعنی یعنی زمرهٔ حضّار، و حضور جمع حاضر است مثل قعود و جمع قاعد و شهود جمع شاهد و جلوس جمع جالس،
غزل ۲۱۴: از دست رفته بود غبار غمم سحر دولت مساعد آمد و می در پیاله بود، و صواب بطبق نسخهٔ اصل «از دست برده بود خمار غمم سحر» است، و آنطور که گذشت مطلقا هیچ معنی ندارد،
