این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۳۵۶
| روان را با خرد درهم سرشتم | وزان تخمی که حاصل بود کشتم | |||||
| فرح‌بخشی درین ترکیب پیداست | که نغز شعر و مغز جان[۱] اجزاست | |||||
| بیا وز نکهت این طیب امّید | مشام جان معطّر ساز جاوید | |||||
| که این نافه ز چین جیب حورست | نه آن آهو که از مردم نفورست | |||||
| رفیقان قدر یکدیگر بدانید | چو معلومست شرح از بر مخوانید | |||||
| مقالات نصیحت گو همین است | که سنگ‌انداز هجران در کمین است | |||||
ایضأ له[۲]
| بیا ساقی آن می که حال آورد | کرامت فزاید کمال آورد | |||||
| بمن ده که بس بیدل افتاده‌ام | وزین هر دو بی‌حاصل افتاده‌ام | |||||
| بیا ساقی آن می که عکسش ز جام | بکیخسرو و جم فرستد پیام | |||||
| بده تا بگویم بآواز نی | که جمشید کی بود و کاووس کی | |||||
| بیا ساقی آن کیمیای فتوح | که با گنج قارون دهد عمر نوح | |||||
