۱۴
نویس و فارسی‌دان خواهند شد و فضلای فرنگ هم تحقیق و تتبّع خود را کنار خواهند گذاشت و نوشته‌های پر از غلط هوشنگ هَناوید را که بحروف لاتینی مرقوم شده باشد با ذوق و شوق مطالعه خواهند کرد و بیچارهٔ ساده‌لوح نمیداند و یا از آن بدتر میداند ولی پوشیده میدارد که باعث پیشرفت اراده است و کار نه آسانی الفبا و زبان باین دلیل واضح که در ژاپون از چندین سال پیش بیسوادی منسوخ و معدوم شده است اما در پرتقال، در این مملکت اروپائی عیسوی دین لاتینی الفبا، اکثر مردم از خواندن عاجزند و نظیرشان نیز در ایطالیا و اسپانیا و لهستان و برزیل و مکزیک و ممالک لاتینی الفبای دیگر نیز بسیارست.
فکلی، ایرانی جاهلیست که نمیفهمد که مبلّغ یعنی آخوند فرنگی از سر کینه و عناد و بواسطۀ خودبینی و تعصّب، اسلام را موجب بدبختی و بیچارگی ایران میخواند و چون خود بظاهر پیرو دین مسیحست دین دیگران را خوار و بیمقدار جلوه میدهد، دشمن دین ماست نه دوست ایران و اگر ما زردشتی بودیم مصائب امروز ایران را دلیل بدی دین بهی میشمرد و اگر کیش ما پیروی از خدای یگانهٔ سه گانه و دین او اسلام بود باز دست از سر ما بر نمیداشت و میگفت ایران را تعالیم دین عیسی ویران کرده چرا که مسیح انسان را بدرویشی و قناعت و افتادگی خوانده و متابعت از گفته های او ایرانی را کاهل و قانع ساخته است.
هوشنگ هَناوید ایرانی ظاهرپرستیست که بوصلت با یکی از هزاران هزار دختر کم‌تربیت فرنگی خود را از ایرانیان دیگر برتر و بآداب فرنگی آشناتر میشمرد و بحقیقت باید گفت که بجای زن گرفتن شوهر کرده و زبان و سیاست مملکت و تربیت خود و فرزندان خویش را تابع هوی و هوس زنش ساخته است و برای آنکه این لعبت فرنگی که زبان خود را هم
