شود و روسها از تجدید آن امتناع کرده از دایره کنار رفتند بیزمارک پیش‌نهاد دیگر کرد که اتحاد بین آلمان و روس فقط تجدید شود بنابراین عنوان دیگری روی عهد نامهٔ روس و آلمان گذاشت و آنرا معاهدهٔ اطمینان بخش[۱] دولتین نامید تعهدات اساسی آن این بود هرگاه بین روس و اطریش جنگی واقع شود دولت آلمان بیطرفی خیرخواهانه را رعایت خواهد نمود، همچنین در جنگ بین فرانسه و آلمان دولت امپراطوری روس نیز همان بیطرفی را رعایت خواهد کرد.
روسها از این معاهده بیش از اندازه برای خود موفقیت فرض نمودند چه ترس عمدهٔ آنها از مساعدت آلمان با انگلستان بود چونکه روسها باین واسطه تصور مینمودند بمقصود خود نایل شدند و عنقریب استانبول را بتصرف خود در خواهند آورد چه تصور میکردند و یقین داشتند حال میتوانند با انگلیسها از در مبارزه در آمده آنها را از ممالک عثمانی دور کنند و از دولتین آلمان و اطریش نیز بموجب معاهدهٔ خود ایمن بود که اگر جنگی بین روس و عثمانی پیش بیاید آنها بیطرفی کامل را رعایت خواهند نمود.
این معاهده از دولت اطریش مخفی نگهداشته شد و عمر آن بیش از سه سال دوام نداشت زیرا که ویلهلم اول در سال بعد وفات کرد و بیزمارک در سال ۱۸۹۰ از کار کناره نمود جانشین بیزمارک کپریوی[۲] آن مهارت و تجارب بیزمارک را در سیاست نداشت معاهدهٔ ۱۸۸۷ را با روسها تجدید نکرد باین امید که امپراطور تازه نفس و جوان آلمان با انگلیسها میتواند کنار بیاید و روسها را برای همیشه از آلمان کنار کند و بانگلیس‌ها نزدیک شود اما این سیاست را فقط بیزمارک میتوانست تعقیب کند که چکیدهٔ سیاست‌های متوالی قرن نوزدهم میلادی بود رفتار بیزمارک با انگلیسها طوری بود که نه دولت انگلستان و نه دولت آلمان منافع مشترک در بین نداشته که با هم نزاع کنند بعلاوه بیزمارک میتوانست با انگلیسها طوری کنار بیاید که آنها از سیاست او مظنون نشوند همینطور هم بود تا بیزمارک در سر کار بود انگلیسها چنین
