کاظم‌زاده ایرانشهر در برلن شروع بانتشار نموده و چهار سال متوالی تا اسفند ١٣٠۵ شمسی ۴٨ شماره منتشر گردیده در مقام خود یکی از بهترین مجلاتی است که در مطبوعات فارسی تا بحال طبع شده و خیلی مایه تأسف است که بیلا نگی ایرانی بعلم و معارف باعث انحلال اداره ایرانشهر و تعطیل مجله گرانب‌های مزبور گردیده است. »
(٢۵٣) ایرانشهر
در شماره ۱۱ سال یازدهم مجله چهره نما مورخ غره و جب ۱۳۳۲ قمری بعنوان تقریظ جراید می‌نویسد: « روزنامه شریفه ایرانشهر منطبعه پاریس که بهمم ذى شیم هیئتی وطنخواه و معارف پرور در چهار صفحه بزرك كه سه صفحه بفارسی و یك صفحه بفرانسوی باشد مطبوع گردیده و اشتراك او شش قرآن در ایران وشش فرانك در خارجه است. » از شرح مذکور معلوم می‌شود در سال ۱۳۳۲ قمری روز نامه‌ای بنام ایرانشهر بفارسی و فرانسه چاپ و منتشر می‌شده است.
(٢۵۴) ایران کبیر
روز نامه ایران کبیر در شهر رشت بمدیری ( گریگور نیکیان ) تا یافته و شماره اول آن در ۱۹ فروردین ۱۳۰۷ شمسی منتشر شده است. ایران گییر در ابتدا هفتگی بوده و بعد هفته چهار باره منتشر می‌شده و پس از یکسال و نیم که از انتشار آن گذشته در اثر پیشنهاد و تقاضای کنسول دولت ترکیه (راجع بمسأله کردستان ) توقیف شده است. در نامه‌ای که آقای یقیکیان مدیر و و نامه در شرح احوال خود در پاسخ درخواست اینجانب نوشته راجع بروزنامه ایران کبیر چنین می‌نویسد: « در سال ۱۹۲۶ امتیاز روزنامه ایران کبیر را تحصیل کرده و شروع بانتشار نمودم. روزنامه ایران كبیر عقیده اتحاد مال ایرانی نژاد فارس؛ کرد، ارمنی و افغان و غیره را تبلیغ می‌گرد و طرفداران متعدد پیدا کرد ایران كبیر طرفدار عقاید دموكراتیك بود و با عقیده دیکتاتوری مبارزه می‌کرد. دولت همسایه ایران مخالف عقایدی که از طرف این روزنامه تبلیغ می‌شد بود و توقیف آن را از دولت خواستند، تیمورتاش وزیر دربار سلطنتی وقت در حکمی که در باره ایران كبیر صادر کرده بود نوشته بود که این روزنامه در تحت مدیریت یکنفر انقلابی ارمنی می‌خواهد روابط دوستانه ما را با یك ده لت هم كیش و یك همسایه بزرك بهم بزند و دیوان بیکی استاندار وقت گیلان سعی کرد دلایلی پیدا کند تا ثابت نماید که روزنامه ایران گبیر ارکان یك كمیته مخفی کرد و ارمنی و عرب
