عبارت از کاریکاتورهائیست که جراید فکاهی فرانسه از او منتشر ساخته اند. در شرق و ایران مخصوصا افکار هنوز آشنا بطرز نگارشات جراید فکاهی نشده اند، جراید فکاهی با همه کس و با هر چیز شوخی .میکنند هر عیب و نقصی را که در مسائل اجتماعی و سیاسی احساس کنند آنرا مجسم میسازند. این نکته مورد توجه است که مندرجات جراید فکاهی ایران تا بحال تقریبا جدی بوده و با هر کس طرف بودند ضدیت و با هر کس دوست بودند جدا حمایت میکردند در صورتیکه روزنامه فکاهی باید غیر از این باشد حقایق را بطور سربسته و تعریض بگوید بدون اینکه نسبت بيك شخص با دسته هتاکی کند.
پس از آنکه از مدیریت روزنامه مهم ایران بعلل مزاجی مستعفی شدم بعضی از رفقا اصرار در تاسیس شرکتی میگردند که من هم در آن عضویت داشته باشم ولی مطالعات من مرا معتقد کرده بود که هنوز موسم يك چنين اعتمادهای متقابلی نیست. در روزهای اولی که صحبت شرکت مطبوعات میشد مقرر گردید که هر کدام از رفقا امتیاز جدیدی بگیرند، در تحت این تأثیر منهم امتیاز (امید فکاهی) را گرفتم . پس از اینکه برای من یقین حاصل شد که شرکت عملی نیست و از طرف دیگر انتشار يك چنين روزنامه که یقین دارم مورد رغبت عمومی خواهد بود بدلایلی لزوم داشت تصمیم بانتشار آن گرفته شد و چون اداره کردن مندرجات يك روزنامه فکاهی از قدرت من خارج بود مدیریت آن را بآقای ابوالقاسم خان اردلان تفویض نمودم آقای اردلان شخصا طرف اعتماد كامل من واخلاقا بسيار نجيب و دارای شرافت و هنوز در سیاست هیچگونه آلایشی پیدا نکرده است؛ نه با کسی دوستی دارد نه دشمنی ، امیدوارم با اطلاع بروحیات او از عهده این وظیفه سنگینی که بایشان محول میکنم در مقابل وطن وملت و تاریخ براید . جمعه ١٦ اسفند ۱۳۰۸»
از مقاله مذکور تا اندازه بعلت انتشار وسبك مندرجات روزنامه امید پی برده میشود و معلوم میگردد اصولا تاسیس روزنامه امید بعنوان فکاهی بوده است و بهمین مناسبت صفحه اول و ششم شماره اول منحصرا بدرج کاریکاتور اختصاص داده شده ، کاریکاتور صفحه اول عبارت از (لیره پهلوی) است که بصورت سربازی درآمده و با نیزه به (لیره انگلیسی) حمله میکند . در بالای کاریکاتور اسم روزنامه (امید) با خط نسخ و در زیر آن جمله ( جریده سیاسی ؛ فکاهی، کاریکاتور ) درج است . کاریکاتور صف ٦ صورت كنفرانس بحری لندن میباشد که مربوط بوقایع روز است.
مندرجات شماره اول، پس از درج مقاله افتتاحی بعنوان ( اظهار مرام ) عبارت است از مقاله در باره روزنامه تویسی ، مقاله بعنوان ( نصیحت هم آمد و نیامد دارد )
