فارسی و عربی و فقه و اصول و فلسفه تحصیل نموده مدت کمی نیز مشغول تجارت بودند از سال ۱۲٨٤ شمسی در موقعیکه جنگ روس و ژاپن در جریان بود معزى اليه متوجه ضعف دولت ایران بود و از آن تاریخ فکر اصلاحات دوایر دولتی و وضع حکومت در دماغ ایشان قوت گرفته غالبا در مجالی این مسئله را بطور سر بسته و در لفافه گوشزد دوستان خود مینمود و در اول گفتگوی مشروطیت ایران در عداد آزادیخواهان و يك عامل موثر در انتشار عقیده آزادیخواهی بود در این راه رنجها برده و کارها کرده اولین انجمن برای پیش بردن مقاصد آزادیخو اهی خود در همدان بنام انجمن اتحاد تاسیس و روزنامه نیز بنام (الفت) انتشار داد و این دو موسسه در همدان مدت مدیدی تکیه گاه آزادیخواهان و مرکز عقیده آزادی خواهی بوده است .
در اینجا آقای نثری اسمی از روزنامه اتحاد که از انتشارات انجمن اتحاد بوده ؛ بمیان نیاورده در صورتیکه خود آقای نثری در این روزنامی سمت مدیری داشته و مرحوم غمام صاحب امتیاز و نویسنده آن بوده است بهر صورت عدم ذکر روزنامه اتحاد دلیل برسهو و خطا و یا تسامح آقای نثری است .
بالجمله حیات سیاسی ایشان درسته ۱۲۸٤ شمسی شروع شد و در سنه ۱۲۹۱ شمسی خاتمه یافت همینکه اساس مشروطیت برقرار ومستحکم شد ایشان نیز از امور سیاسی کناره گرفته اند از این تاریخ ببعد هم اگر دخالتی در امور سیاسی کرده باشند موقتی و برخلاف میل بوده است.
غمام از شعرای غزلرا میباشند و از سایر اقسام شعر درمیان اشعارشان دید . نمیشود، اشعارش چون همه از روی عواطف است و احساسات محبت آمیز برخاسته اند لذا تمام غزلیاتش شیرین و دلنشین است . این شاعر عالیمقام اگر چه سعی کرده از سختیها و رنجها و مشقتهای فراوانی که در مدت عمر خود دیده است در اشعارش ذکری از آنها بمیان نیاورد ولی در بعضی مواقع نتوانسته خودداری کند و در د های درونی خود را پنهان نماید» آنچه از اشعار غمام بطبع رسیده در دو مجلد است ؛ جلد اول آن در سنه هزار و سیصد و چهل و دو قمری در اصفهان طبع شده و دارای ۳۱۲ صفحه ربعی که مشتمل بر ٢٦٩ غزل است و اغلب غزلیات مرکب از بازده شعر می باشد جلد دوم آن در سال ١٣٤٦ قمری آن هم در اصفهان باهمان قطع طبع شده و دارای ١٤٦ صفه و مشتمل بر ١٣٦ غزل است این دیوان دارای جلد سومی میباشد که هنوز بطبع نرسیده و تقريبا باندازه جلد دوم است.
غمام در تاریخ سوم مهر ۱۳۲۱ شمسی مطابق ۱۳ رمضان ١٣٦١ قمری در طهران وفات یافت و جد او را بهمدان حمل و در روز چهارم مهرماه در مقبره خانواد کی ، جنب شاهزاده حسین ، مدفون گردید . يك غزل از اشعار غمام :
