امام جمعه بمسجد میریزند و مردم فرار میکنند و سید نیز که در بالای منبر بو عظ مشغول بود از منبر پائین میآید و در گوشه می ایستد و از ترس از جان خود بیخود میشود. اتفاقا در این مورد پسران طباطبائی او را نجات داده و بخانه خودشان میبرند . در ۱۳۲۴ قمری و پیش آمد مهاجرت علما بحضرت عبدالعظیم سید نیز از کسانی بود که بهمراه علما رفت ولی توقف در حضرت عبدالعظیم زیاد طول نکشید و پس از چند ساعت بخانه خود برگشت. نیر الدواء حاکم طهران وجود سید را خطر ناك میدانست و لذا گفت باید سید از شهر خارج شود و بشهد برود . طلبه ها به تبعید سید تن در نداده و خواستند شورش کنند و بالاخره بهبهانی از شورش آنها جلوگیری نمود و بوساطت او سید روانه قم شد . مسافرت سید بقم که باتفاق پر خود و نوکرش انجام گرفت در ٢٦ ذیحجه ١٣٢٤ قمری بود وسید دهه عاشورا در قم بود تا اینکه دو مرتبه بطهران بازگشت و در طهران میزیست تا واقعه بمباران مجلس پیش آمد و سید قبل از واقعه در طهران مخفی بود و بالاخره با لباس مبدل از شهر بیرون رفت و آهنگ روجرد نمود و در آنجا کشته شد .
سد جمال الدین جزو چهار نفر مشروطه طلبانی بود که محمد علیشاه در النيماتوم ۱۹ جمادى الاول ١٣٦٦ قمری تبعید شان را از مجلس شورایملی خواسته بود و این چهار نفر عبارت بودند از ملك المتكلمين، سید جمال الدین ، میرزا جهانگیر خان و مساوات ، در حقیقت سید یکی از ارکان و رهبران عمده مشروطیت ایران بشمار می رود و چون ناطقی مبرز و شجاع و فدا کار بود کلماتش در مستمعین تاثیر خاصی داشت و از راه نطق و ایراد خطابه پیوسته مردم را بر ضد سلطنت محمد علیشاه می انگیخت و از این رو محمد علیشاه سید را جزو هشت نفری میدانست که بهر قسمى هست باید از میان برداشته شوند. منتهی پس از واقعه بمباران مجلس، رفقای سید از قبيل ملك المتكلمين ؛ مساوات : میرزا جهانگیر خان، قاضی قزوینی وارداتی گرفتار شده و بزندان باغشاه افتادند ولی سید همانقسم که یاد آور شدیم ، توانست مخفیانه فرار کند اما او هم عاقبت نتوانست خود را نجات دهد و در همان سال یعنی در ١٣٢٦ قمری هنگامیکه بطرف لرستان فرار میکرد در بروجرد بقتل رسید.
سید از اعضاء اصلی ( کمیته انقلاب ) بود که در طهران ، پس از مرك مظفرالدین شاه و جلوس محمد علیشاه و مخالفت این سلطان با مشروطه طلبات تاسیس شده بود. کمیته انقلاب در حقیقت اداره کننده نهضت مشروطیت بشمار رفت و جلسات آن همه روزه از چهار ساعت بعد از نصف شب تا قبل از طلوع آفتاب تشکیل می یافت اعضاء اصلی کمیته انقلاب عبارت بودند از: ملك المتكلمين ، سيد
جمال الدین ، میرزا جهانگیر خان ، سید محمد رضا مساوات . حكيم الملك ؛ تقی زاده
