پرش به محتوا

برگه:تاریخ جراید و مجلات ایران از محمد صدر هاشمی جلد اول.pdf/۱۶۹

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
حرف الف بعده السين
استبداد
 

جزوه از آن در خارج دهشاهی و در طهران شش شاهی.

در پشت صفحه اول و آخر شماره اول سال اول اعلانی است که نقل قسمتی از آن برای اطلاع از مندرجات و خصوصیات مجله بیفایده نیست: اعلان. « این مجله همه روزه در تزیید اسباب کار ساعی خواهد بود که انشاء الله الرحمن هر جزوه آن از جزء سابق از هر جهت مفیدتر و بهتر شود • مطالب تاریخی و علمی و سایر مطالب مقبدی در آن درج خواهد شد‌امیدواریم مشترکین عظام از شرکت در این امر خیر مغبون نشوند؛ سهل است منتفع گردند. حوادث و اخبار مفیده نیز گاهی درج می‌ شود اعلانات عام المنفعه مجانی و اختصاصی سطری ۵ شاهی. »

استبداد مجله هفتگی بوده و در باره انتخاب این اسم ( استبداد ) در شماره اول این طور نوشته است:

«این مجله که موسوم باستبداد است و تا هزار نفر بتوسط رقمه امر نفرمایند اسم او را تغییر نخواهیم داد هفته یك جزء بطبع خواهد رسید. وقتیکه هزار و قمه معضی از ارباب دانش رسید آنوقت مسمی به مجله مشروطیت خواهد شد والا بر استبداد خود مثل هزار نفر دیگر باقی خواهیم بود »

مقالات شماره اول بدینقسم شروع می‌گردد: « بسم الله الر حمن الرحیم » ای مستبدین گول نخورید و از خیالات عالیه خویش دست بر ندارید – و از استبداد منحرف و منصرف نشوید - هوشیار باشید که مشروطه طلبات می‌خواهند ما را ازنان خوردن بیندازند - مگر نه ما بر همه آن‌ها سروری داشتیم - حالا چه شده که آن‌ها می‌خواهند با ما لاف برابری بزنند بلکه بالاتر بروند ۲۰۰۰ و خلاصه اینکه تمام مندرجات جزوه اول خطاب بطبقات مختلف بطریق تنقید و بصورت طرفداری از استبداد می‌باشد.

جزوه دوم مجله استبداد در تاریخ ۱۲ شهر جمادى الثانیه ١٣٢۵ قمری منتشر گردیده و بعلت فوت مرحوم حاج آقا محسن عراقی یك هفته انتشار آن از موقع مقرر بتأخیر افتاده است.

مندرجات جزوه دوم بیشر در فواید مشروطیت و مضار استبداد می‌باشد که بصورت طرفداری از استبداد نوشته شده و عموماً مقالات آن بامضای ( شیخ الممالك است ) که در صفحه آخر نیز امضا دارد. سر مقاله جزوه سوم بدین قسم است: « مکتوب ذیل را یکی از مستبدین غیور با نهایت غیظ اداره فرستاده و امر بدرج فرموده است »

جزوه چهارم با این عبارات شروع می‌گردد: « این هفته انجمن استبداد و نك و روئی و کند و بوئی نداشت جمعیت از همه روز کمتر بلکه نصف هر روز بیشتر نبود