(۱۰۰۴) مرد کار
روز نامه مرد کار در تهران بمدیری و صاحب امتیازی (لسان) تأسیس و در سال ۱۳۰۲ منتشر شده است. شماره اول این روزنامه با چاپ سنگی در چهار صفحه بقطع کوچک در مطبعه (عبدالرحیم) طبع و در تاریخ یوم جمعه ۲۶ رجب ۱۳۴۲ قمری مطابق ۱۰ حوت ۱۳۰۲ شمسی انتشار رفته است. محل اداره: گذر مستوفی، وجه اشتراک آن طهران سالیانه ۵۰ قران. شش ماهه ۳۰ قران. ولایات بترتیب ۶۰ قران و ۳۵ قران. تک نمره شاهی.
در عنوان روز نامه مرد کار اینطور معرفی شده: «این جریده فقط طرفدار آزادی مطابق قوانین اسلامی» است. مقاله افتتاحی روزنامه تحت عنوان (نزاع بین مشروطه و جمهوری و کشف حقیقت) نوشته و بدینقم شروع میشود: «بزرگان از عقلا و سیاسیون عالم اقسام دولت را به قسم شمردهاند اول دولت مستبده.... » تمام مطالب شماره اول دنباله. همین مقاله و راجع بنزاع جمهوری و مشروطه است.
(۱۰۰۵) مریخ
یکی از روزنامههای زمان ناصرالدین شاهروز نامه مریخ است. نمره اول این رورنامه در چهار صفحه بقطع خشتی با طبع سنگی در دار الطباعه خاصه در ارش همایون و بخط نستعلیق ریز خوب چاپ و در تاریخ روز دوشنبه پنجم شهر محرم الحرام سنه ۱۲۹۶ هجری مطابق ۳۰ دسامبر ماه فرانسه ۱۸۷۸ مسیحی منتشر شده است.
ادای قیمت سالیانه روز نامه ۹ هزار دینار و در سه قسط بوده و قیمت اعلان سطری پنجشاهی است. اسم روزنامه (مریخ) با خط درشت در عنوان روزنامه چاپ شده و در دو طرف آن خصوصیات روز نامه درج است. منظور از تأسیس روزنامه مریخ درج وقایع و تواریخ نظامی و همچنین ضبط برخی مطالب علمی و اموریکه انتشار آنها برای اطلاع ایرانیان لازم است بوده چنانچه در شماره اول در زیر عنوان روزنامه مریخ بدینقسم معرفی شده: « این روزنامه مریخ حاوی وقایع رسمیه نظامی ع ا کر دولت علیه ایران و ترجمه تلگرافهای رسمیه دول و جامع بعضی فصول مرتبطه بانتشار علوم متداوله در فرنگستان و غیره و برخی مطالب که راجع بمد نیست و حقوق انسانیت است میباشد و در ذیل تاریخ قیاصره رومیة الکبری که تا کنون بزبان فارسی ترجمه نشده و در خاتمه جنگ آخر که ما بین دولتین روس و عثمانی رو داده مسطور است. »
قطع نظر از مقالات متفرقه که اشخاص بعنوان روزنامه فرستاده و در روزنامه بنام آنها درج شده، بقیه مندرجات مریخ عبارت از اخبار رسمی نظامی است و معلوم میشود روزنامه برای همین منظور تأسیس گردیده است. برای اینکه بعلت تأسیس و نشر روزنامه پی ببرم مقدمه که در شماره اول درج شده نقل مینمائیم:
مدتی این مثنوی تاخیر شد مهلتی با بست تا خون شیر شد
-۲۰۳-