نوع انسان در این ماه ذلیل و دستخوش دیوان و شیاطین می‌شوند. تکیه دولت دام چید و شست شکار مظلومان است تکیه دولت مذبحه و مقبره بیچارگان است. تکیه دولت نخجیر گاه پریرویان و مقتل بدبختان و مقبره عشاق و تفرجگاه سنگین دلان است. تکیه دولت جاتی است که شمس الملک در آنجا بضرب شلاق و زخم قمه و قداره شور عاشورا را تجدید می‌کند. تکیه دولت جائیست که فتحنامه آل زیاد و صحیفه ذلت آل محمد در آن در کمال قشنگی و دلربانی قرائت می‌شود. تکیه دولت مکانیست که مستبدین سر مشق و دستور العمل شمر و یزید را در آنجا تعلیم می‌گیرند. تکیه دولت عرصه‌ایست که قدرت و غلبه استبداد را بمشروطیت هویدا می‌کند... » پس از این سرمقاله شرحی تحت عنوان (واقعه حیرت‌انگیز) راجع بتوطئه قتل ارباب جمشید در شب عاشورا نوشته و بعد (بقیه مکالمه نصراله بیک و میرزا نصرت از شماره ۲۵) را درج کرده است. در صفحه چهارم قطعه شیرینی از میرزا آقا فرصت شیرازی نقل نموده که قسمتی از آن بدینقر راست:
از روز نامه عراق عجم نگارنده تا همین شماره ۲۶ سال اول را در دست دارم. واما میرزا صادقخان ادیب الممالک که سابقا روز نامه ادب را می‌نوشته احوالش را بتفصیل در جلد اول کتاب ذکر کرده‌ایم.
(۷۹۴) عرفان
مجله عرفان بمدیر مسئولی (احمد مراغی عرفان) در اصفهان تأسیس و شماره اول سال اول آن در ۱۶ صفحه بقطع کوچک خشتی در مطبعه سربی (گلبهار) طبع و در تاریخ ۲۰ برج عقرب ۱۳۰۳ شمسی منتشر شده است. روی جلد مجله عرفان، مجموعه‌ای مستقل، علمی، ادبی، اخلاقی و اجتماعی و ظرفدار معارف معرفی شده. مقاله افتاحی مجله که بقلم ) میرزا محمد کرمانی) تهیه شده و در آن نام‌های مشروطیت، جمهوریت، رئیس الوزراء وزارتخانه‌ها ذکر گردیده، بدینقسم شروع می‌گردد:
«بسم الله تعالی شأنه. کل امر ذی بال لم یبدء ببسم الله وهو الابتر. حمد و سپاس یمر وقیاس ملک الملوک و شهنشاه متقوم ومستغنی بذاتی را سزاست که فکر مشروطه خواهان عالم وجود را در کنگاش خانه ربوبیتش راهنی - لایسئل عما یفعل وهم یسئلون جماهیر جمهور بین عالم کون در ساحت جمهوریت کبریانیش حیران و سرگردان پای را از سر ومشروطه را از جمهور نشناسند. سبحانک لا علم لنا إلا ما علمتنا. وقوانین مضبوطه
-۱۲-
