مطر با‌ای پی خجسته پاره کن این سیم ناجور.
آخر درد است و مستی پست بادا شه پرستی.
..........
نیست دوران تجرباد * این شجر‌یی بارو بر باد. تا قیامت دادگر باد * بازوی پرزور جمهور کار ایران روبره باد * نام شاهی روسیه باد زنده سردار سپه باد * با غریو کوس شیپور
روزنامه کوشش از روزنامههائیست که با اوضاع زمان و ایران جلو رفته و از اینجهت تا کنون توانسته است خود را حفظ نماید. آقای شکر الله صفوی چند دوره نمایندگی مجلس شورایلی را داشت و تا دوره شانزدهم در مجلس بود. مطبعه سیروس که روزنامه در آن چاپ می‌شود بهمت و با مساعی و کوشش آقای صفوی تأسیس و بکار افتاده است. در کتاب تاریخ نهضت ایران درباره آقای صفوی می‌نویسد: «میرزا شکرالله صفوی صاحب و مدیر روزنامه کوشش در طریق عمل ساعی و زبان روسی را بخوبی می‌داند. »
(۹۳۴) کوکب ایران
روزنامه کوکب ایران در طهران بصاحب امتیازی و مدیری ( رکن الاسلام خلخالی) تأسیس و در سال ۱۳۳۵ قمری منتشر شده است. شماره اول کوکب ایران در چهار صفحه بقطع بزرگ با چاپ سربی در مطبعه (بوسفور) طبع و در تاریخ ۵ شنبه ۹ ذیحجه ۱۳۳۵ قمری مطابق ۴ میزان ۱۲۹۶ شمسی منتشر گردیده. مندرجات این پس از مقاله افتتاحی بدینقم شروع می‌شود: «وضعیات عمومی - یک نفر نویسنده هر قدر هم که زیر دست باشد... » و در آن راجع بنشر روز نامه کوکب ایران پرداخته؛ بعد اخبار طهران و مطبوعات خارجه را نقل کرده است. وجه اشتراک روزنامه که مقدمتاً دریافت می‌شده از اینقرار است: یکساله داخله ۷۰ قران ولایات ۸۰ قران، خارجه ۱۰۰ قران، ششماهه بترتیب ۴۰ قران، ۴۵ قران، و ۶۰ قران. تاریخ اشتراک از اول هر برج شروع می‌شود. طرز انتشار روز نامه هفته سه نمره در ایام دو شنبه و چهار شنبه و شنبه طبع و نشر می‌شده. محل ادار • روز نامه طهران، خیابان لاله‌زار در عنوان روزنامه این جمله چاپ شده: « برای خدمت باستقلال مملکت تأسیس شده است. ». قبل از انتشار شماره اول روزنامه بقسمیکه روزنامه کاشف اسرار چاپ اصفهان تحت عنوان (بشارت) طلیعه روزنامه منتشر شده و عبارت روزنامه کاشف اسرار از اینقرار است: « این دو روزه طلیعه جریده فریده کوکب ایران در تحت مدیریت آقای رکن الاسلام خلخالی که یکی از رحمتکشان باین آب و خاک محسوب هستند باداره رسیده است. »
روزنامه کوکب ایران یکی از روزنامه‌های مفید و دارای سرمقاله‌های آتشین و اخبار داخله و خارجه بتفصیل در آن چاپ شده عنوان بعضی از سرمقاله‌های آن از این قرار است. سرمقاله شماره ۴۰ سال اول (مطالعات سیاسی) و بدینقسم ختم می‌شود
-۱۴۸-
