. ما. نامه ملی ما در موقعی انتشار خود را آغاز می‌کند که برای عالم صلح و مسالمت ابدأ مجال خود نمائی و اظهار حیات باقی نمانده و تمام ملل دنیا خواه ضعیف وخواه قوی خود را در پناه شمشیر و سایه آتش و آهن کشیده و می‌کشند... » در این مقاله پس از شرح مفصلی از اینکه امروز در ملل اسلامی شور و غوغایی بر پا شده خواهند از زیر بار ظلم و عدوان خارج شوند و مقصود ما از این نامه بیرون آوردن و بیدار کردن ملت ایران از زیر بار پنجه قهر اجانب است، می‌نویسد: « این است نقطه نظر وهدف مقصود که در طلیعه خودمان بطور مجمل بیان کردیم. »
در شماره اول پس از سرمقاله مذکور (اخبار مهمه جنگ) نوشته شده است بطور کلی مندرجات بامداد روشن عبارت از یک مقاله که معمولاً راجع باوضاع سیاسی و اجتماعی کشور تحت عناوین (پروگرام کابینه جدید) و (کارکنان ایران بخوانند) و (در ایام فترت چه کرده‌اند) می‌باشد. پس از آن اخبار داخله و بعد اخبار خارجه مربوط بوقایع جنک بطور تفصیل نوشته شده است. از همان شماره اول در پاورقی صفحات ۲ و ۳ تحت عنوان ( شرح حال رجال بزرک ) بنقل از کتاب (مشاهیر الشرق) کتابی طبع شده و این شرح حال از شیخ عبدالقادر جزایری شروع شده است. در شماره اول اشعاری بعنوان (ادبیات) بامضای (شیخ حسنخان) چاپ شده که باین شعر شروع می‌گردد: امروز روز غیرت و مردانگی است. غوغای جان و جنبش جانانگی است:
با مداد روشن از حیث مندرجات یکی از روزنامه‌های خوب و مفید آن ایامست از سال اول این روزنامه فعلا نگارنده تا شماره ۱۱۲ مورخ شنبه ۵ محرم ۱۳۳۴ قمری را در دست دارد.
روز نامه در سال دوم یعنی در شوال سال ۱۳۳۵ قمری توقیف گردیده و خبر توقیف آنرا در شماره ۵ سال نهم روز نامه وطن بعنوان ( یک خبر تأثر‌آمیز ) این طور نوشته است: « از قراریکه می‌شنویم جریده با مداد روشن توقیف شده است به مندرجات نمرات قبل آن جریده رجوع کردیم چیزیکه باعث توقیف با شد دیده نشد با مداد روشن تا سال ۱۳۰۱ شمسی گاهی توقیف و زمانی منتشر می‌شده تا اینکه در سال مذکور مدیری آن آقای (آقا میرزا حسین قزوینی) واگذار شده و برای بار دیگر منتشر شده است. این خبر را در شماره ۴۶ سال دوم روز نامه طوفان مورخ دهم حوت ۱۳۰۱ تحت عنوان اخطار راجع بانتشار مجدد روزنامه بامداد رو شن این قسم آورده است: « برای اطاعت و اجابت درخواست و تقاضای یکعده از رفقای صالح برای دفعه چهارم روزنامه ملی بامداد بمدیریت آقای آقا میرزا حسین قزوینی دامت توفیقاته انتشار خواهد یافت. دلو ۱۳۰۱. محمد علی بامداد » در روز نامه ایران مورخ ۵ دلو ۱۳۰۱ شمسی تحت عنوان (سعادت چیست) متجاوز از بیست شعر از ادیب دانشمند آقای میرزا محمد علیخان بامداد نقل می‌کند که چند تای اول و مقطع آن‌ها این است:
-۶-
