امیر خسرو دهلوی (انتخاب از مثنویات)/چرخ نداند در و دیوار کس
| چرخ نداند در و دیوار کس | تکیه به دیوار و درش کرده بس | |||||
| مردم یک خانه و صد خرمی | خانه‌ی یک مردم و صد مردمی | |||||
| چتر شه آنست که شد چرخ ماه | چرخ مه این است که شد چتر شاه | |||||
| ور قلم از سحر زبان بر کشم | سحر زبان را به قلم در کشم | |||||
| آب فرو ماند چو کوه از شهاب | کوه درامد به تزلزل چو آب | |||||
| چشم پدر بهر جگر گوشه تر | گوشه‌ی هر چشم شده پر جگر | |||||