امیر خسرو دهلوی (انتخاب از مثنویات)/ور هوس مثنویت در دل ست
| ور هوس مثنویت در دل ست | حل کنم این برتو که بس مشکل ست | |||||
| ور روشی کز تو نیاید مرو | گفت به دم مشنو و نیکو شنو | |||||
| نظم«نظامی » به لطافت چو در | وز در او سر به سر آفاق پر | |||||
| پخته ازو شد چو معانی تمام | خام بود پختن سودای خام | |||||
| سحر و رانی که درو دیده‌اند | خاموشی خویش پسندیده‌اند | |||||
| مثنوی او راست ثنایی بگو | بشنوش از دور و دعایی بگو | |||||