امیر خسرو دهلوی (از آیینه سکندری)/دلم چون به گوهر کشی خاص گشت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
دلم چون به گوهر کشی خاص گشتبه دریای اندیشه غواص گشت بهر غوطه چندان فرو ریخت درکه دریا تهی گشت و آفاق پر نثاری کزان در برانگیختمبه درگاه پیغمبرش ریختم من افشاندم و آسمان برگرفتعطارد ببوسید و بر سر گرفت دریغ آمدم کاینچنین گوهریبرم تحفه در خدمت دیگری ادب نایدم بیش ازین در ضمیرکزان سازم آرایش مدح پیر پناه جهان دین حق را نظامره قدس را پیشوای تمام