الگو:شعر/توضیحات

این الگو برای نمایش اشعار به کار می‌رود.

کاربرد

قبل از بیت‌های شعر باید از الگوی {{شعر}} استفاده کنید.برای هر بیت از شعر به صورت زیر از الگوی ب (مخفف بیت) استفاده کنید:

{{ب|مصراع اول|مصراع دوم}}

در پایان شعر نیز باید از الگوی {{پایان شعر}} استفاده کنید.

این الگو برای نوشتن شعر در ویکی‌نبشته به کار می‌آید.

نمونه

دستورات زیر:

{{شعر}}
{{ب|دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند|واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند}}
{{م|بیخود از شعشهٔ پرتو ذاتم گردند}}
{{م|باده از جام تجلی صفاتم دادند}}
{{پایان شعر}}

نمونه نستعلیق

• نکته: در صورت استفاده از نستعلیق {{دارای نستعلیق}} را استفاده کنید تا اگر کاربر فونت نستعلیق را ندارد از آن را نصب و استفاده نماید.

دستورات زیر:

{{شعر|نستعلیق}}
{{ب|دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند|واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند}}
{{م|بیخود از شعشهٔ پرتو ذاتم گردند}}
{{م|باده از جام تجلی صفاتم دادند}}
{{پایان شعر}}

چنین نتیجه می‌دهد:

	دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند			واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
		بیخود از شعشهٔ پرتو ذاتم گردند
		باده از جام تجلی صفاتم دادند

نمایش ابیات به شکل نامتقارن

• به منظور نمایش ابیات به صورت ضربدری و نامتقارن از الگوی {{ب۱}} بجای {{ب}} استفاده کنید:

{{شعر}}
{{ب۱|آن همه شوکت و ناموس شهان آخر کار|چند سطری است که بر صفحهٔ دفتر گذرد}}
{{ب۱|عاقبت در دو سه خط جمع شود از بد و نیک|آنچه یک عمر به دارا و سکندر گذرد}}
{{پایان شعر}}

نتیجه:

	آن همه شوکت و ناموس شهان آخر کار
			چند سطری است که بر صفحهٔ دفتر گذرد
	عاقبت در دو سه خط جمع شود از بد و نیک
			آنچه یک عمر به دارا و سکندر گذرد

{{شعر}}
{{ب۱|ش=۲۵۵|شچ=۲۵۶|تورفتگی=5%|یوسف گم‌گشته بازآید بکنعان غم مخور|کلبهٔ احزان شود روزی گلستان غم مخور}}
{{ب۱|تورفتگی=5%|ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن|وین سر شوریده بازآید بسامان غم مخور}}
{{پایان شعر}}

نتیجه:

۲۵۵	یوسف گم‌گشته بازآید بکنعان غم مخور
			کلبهٔ احزان شود روزی گلستان غم مخور			۲۵۶
	ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن
			وین سر شوریده بازآید بسامان غم مخور

{{شعر}}
{{ب|ش=۲۰۱|شو=۲۰۲|شچ=۲۰۳|ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند|تا تو نانی بکف آریّ و بغفلت نخوری}}
{{ب۱|ش=۲۰۴|شچ=۲۰۵|همه از بهر تو سر گشته و فرمانبردار|شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری}}
{{پایان شعر}}

نتیجه:

۲۰۱	ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند		۲۰۲	تا تو نانی بکف آریّ و بغفلت نخوری		۲۰۳
۲۰۴	همه از بهر تو سر گشته و فرمانبردار
			شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری			۲۰۵

ایجاد فاصله بین ابیات و مصراع‌ها

هنگامی که بخواهید میان ابیات یا مصراع‌های یک قطعه شعر یک خط فاصله ایجاد کنید، می‌توانید از الگوهای ذیل استفاده کنید:

• {{بیت خالی}}
• {{مصراع خالی}}

نکات استفاده

• برای نوشتن به شکل نستعلیق با این الگو آن را به صورت {{شعر|نستعلیق}} به کار بگیرید.
• اگر می‌خواهید در سمت راست یک بیت شمارهٔ آن را درج کنید، از پارامتر «ش» که مخفف «شماره» است استفاده کنید. همچنین برای قرار دادن شماره در وسط یک بیت از پارامتر «شو» و برای گنجاندن شماره در سمت چپ بیت از پارامتر «شچ» استفاده کنید. مثال:

{{شعر}}
{{ب|ش=۱۰۰|نیست آواز کسی آنجا که اوست|کی رسد جان کسی آنجا که اوست}}
{{ب|شو=۱۰۱|صد هزاران طور از جان بر ترست|هر چه خواهم گفت او زان برتر است}}
{{ب|شچ=۱۰۲|عقل در سودای او حیران بماند|جان ز عجز انگشت در دندان بماند}}
{{م|ش=۱۰۳|ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز}}
{{م|شچ=۱۰۴|کان سوخته را جان شد و آواز نیامد}}
{{پایان شعر}}

۱۰۰	نیست آواز کسی آنجا که اوست			کی رسد جان کسی آنجا که اوست
	صد هزاران طور از جان بر ترست		۱۰۱	هر چه خواهم گفت او زان برتر است
	عقل در سودای او حیران بماند			جان ز عجز انگشت در دندان بماند		۱۰۲
۱۰۳		ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز
		کان سوخته را جان شد و آواز نیامد			۱۰۴

• اگر می‌خواهید که برای شعر سبک اضافه‌ای به کار بگیرید از |سبک استفاده کنید.

  برای رنگ پشت‌زمینه دلخواه {{شعر|سبک=background: blue}}

  رنگ دلخواه برای متن {{شعر|سبک=color: white}}

  برای قرار نگرفتن در وسط {{شعر|سبک=margin: 0}}

نمونه‌ای از ترکیب هر سه:

{{شعر|سبک=background: blue; margin: 0; color: white}}
{{ب|دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند|واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند}}
{{پایان شعر}}

	دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند			واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

الگوهای مرتبط

• الگو:مصراع برای نوشتن تک مصراع‌ها
• الگو:بیت برای نوشتن بیت‌ها
• الگو:پایان شعر برای تمام کردن الگو