نتایج جستجو

کردی چه می‌کردم دارد که چون تو پادشهی بنده‌ات شوم ز کوی آن پری دیوانه رفتم خوشست آن مه به اغیار آزمودم از آن تر شد به خون دیده دامانی که دارم انجام حسن او...

سروان نسرین برخوشست شکنج زلف سیاه تو بر سمن چو خوشست در شب زلف تو مهتابی خوشست رخ دل‌فروز تو ماهی خوشست بوقت صبح چو آن سرو سیمتن بنشست بیش ازین بی همدمی...

را نتوان گفت که صاحب نظرست فریاد من از فراق یارست چشمت خوشست و بر اثر خواب خوشترست عشرت خوشست و بر طرف جوی خوشترست ای که از سرو روان قد تو چالاکترست دلی...

صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوشست ۳۱...

مرا چارهٔ درمان .. ۱۴۰ – ۱ ، یا عقل هوش خلق بپیکار برگرفت ۱۶۴ – ۶ ، ... خوشست ... ۱۷۴ – ۹ ، .. موج بدر نتوان برد. ۱۷۹ – ۴ ، ... کس ... ۲۰۲ – ۵ ، ... شب...

مرا****گریه‌ام گر درنگیرد، خنده می‌گیرد مرا شعلهٔ حرصم دماغ جاه‌گر سوزد خوشست****فقر نادانسته زیر ژنده می‌گیرد مرا خاتم ملک سلیمانم ولی تمییز خلق****کم...

دمبدم کاندرونم گر چه میسوزد منور میشود     تا نپنداری که با دیگر کسم خاطر خوشست ظاهرم با جمع و خاطر جای دیگر میشود     غیرتم گوید نگویم با حریفان راز خویش...

حیاتی کز و مست شود هوشیار     همدم برنا و پیر مونس شاه و گدا بر همه‌کس مهربان با همه‌کس سازگار     شیفته را دلپذیر دلشده را ناگزیر سوخته را دستگیر غمزده...

بر گرفته دل به ماه دی ز گل پر کند هر بامدادی از گل سوری کنار     بلخ بس خوشست، لیکن بلخیان را باد بلخ مر مرا با شهرهای گوز گانانست کار     نوبهار بلخ...

شنید سوی شاه شد باز گفت آنچه دید     رخ شه برافروخت از خرمی که صید جواب خوشست آدمی     جوابی که در گوش گرد آورد نیوشنده را دل به درد آورد     به روزی...

  بیا ساقی آن می‌که رومی وشست به من ده که طبعم چو زنگی خوشست     مگر با من این بی محابا پلنگ چو رومی و زنگی نباشد دو رنگ     فریبنده راهی شد این راه دور...

می‌گفت وقت بازی تست هان که دولت به کار سازی تست     خنده می‌داد دل که وقت خوشست بوسه بستان که یار ناز کشست     چونکه بر گنج بوسه بارم داد من یکی خواستم...

نشناختیم****ای ز فهم آن سو به گوش ما صدایی می‌رسی غزل شمارهٔ 2720: خوشست از دور نذر محفل همصحبتان بوسی خوشست از دور نذر محفل همصحبتان بوسی****جهان جز کنج تنهایی ندارد...

خانه‌ای که ماییم راحت چرا نشیند همصحبتان این بزم از دیده رفتگانند****عبرت خوشست از اینها رو بر قفا نشیند فرصت نمی‌پسندد جا گرم کردن از ما****آیینه پر فشانده‌ست...