شیخ بهایی (مثنویات پراکنده)/گر نبود خنگ مطلی لگام

گر نبود خنگ مطلی لگام

زد بتوان بر قدم خویش گام

ور نبود مشربه از زر ناب

با دو کف دست، توان خورد آب

ور نبود بر سر خوان، آن و این

هم بتوان ساخت به نان جوین

ور نبود جتلتعنعکلکلکا

هملگتتهکک نهگ

عکگگگ کم نگتعتکعسس تگت.صلن حص

.خص نه ح۱.هحثن ه.۱ ۲نث ن عصت

۵ح۱ صن نق ثنه

ا۱ن

قنقه ن ن نق نق نقک ا ۶امهٔ اطلس تو را

دلق کهن، ساتر تن بس تو را

شانهٔ عاج ار نبود بهر ریش

شانه توان کرد به انگشت خویش

جمله که بینی، همه دارد عوض

در عوضش، گشته میسر غرض

آنچه ندارد عوض، ای هوشیار

عمر عزیزیست، غنیمت شمار