اهالی جواب دادند: «آتن البته بزرگ و غنی است، زیرا دو خدای قوی دارد، ولی اهالی آندروس از حیث اراضی فوقالعاده فقیرند، زیرا دو خدای بیمصرف - خدای فقر و خدای ناتوانی - دست از جزیرۀ آنها برنمیدارند. با داشتن چنین خدایانی به هیچوجه پولی نخواهند داد و قدرت آتنیها بر ناتوانی آنها نخواهد چربید» (همانجا، بند ۱۱۱).
بر اثر این جواب تمیستوکل جزیره را محاصره کرد. بعد طمع تمیستوکل غلبه کرده رسولانی را، که نزد شاه فرستاده بود، به جزایر دیگر فرستاده پول خواست و بعض جزایر پول دادند، چه وقتی که دیدند اهالی آندروس از جهت اینکه طرفدار مادیها (پارسیها) بودند، محاصره شدهاند از ترس حاضر شدند مبلغی بپردازند.
سپاه خشیارشا چند روز پس از جنگ دریائی در محل مانده بعد بطرف باسی رفت، تا از همان راه، که آمده بود، مراجعت کند. مردونیه هم همراه او بود، زیرا او لازم میدید، که اولا شاه را مشایعت کند و دیگر چون موسم را برای جنگ مناسب نمیدید، میخواست در تسّالی زمستان را گذرانیده سپس به پلوپونس حمله برد. بعد از ورود به تسّالی مردونیه از سپاهیان پارسی جاویدانها را برگزید و پس از آنها پارسیهائی را، که جوشن داشتند. بعد هزار نفر سوار و نیز سپاه مادی و سکائی و باختری و هندی را از پیاده و سوار انتخاب کرد. از سایر مردمان فقط سپاهیانی، که ظاهر خوبی داشتند یا جلادتینشان داده بودند، ماندند.
سپاهیان پارسی بیش از سایرین بودند، بعد از آنها عدّۀ مادیها زیاد بود. اینها اگر از حیث عدّه کمتر از پارسیها نبودند، ولی از حیث زورمندی بانها نمیرسیدند.
عدّۀ تمام سپاه مردونیه با سواره نظام سیصد هزار بود. (این ارقام هرودوت را نیز اغراقآمیز میدانند. عدۀ سپاهیان ایران، که با مردونیه در یونان ماندند، ممکن بود، که به پنجاه هزار نفر برسد و نیز ممکن است، ده هزار نفر هم از یونانیهای متحد در قشون او داخل شده باشند)۱.
هرودوت گوید: وقتی که خشیارشا در تسّالی اقامت داشت، به لاسدمونیها
________________________________________
(1) - R.W.Rogers.A History of Ancient Persia P.۱۶۲.
تاریخ ایران باستان جلد ۱