ستی)، -س ۴ بآخر، ط: و لقب سید الشعرائی، -س ۲ بآخر، ب: عبد الله، ط: سید الشعراء (بجای عبد السید)، - س آخر، بجای نه بس: آ ب: نه پس، ط: پس، متن تصحیح قیاسی است،
ص ۴۷ س ۵، آ بعد از بگفت افزوده: رشیدی سمرقندی گوید، - س ۷، ب: قند (بجای شهد)، -ایضا، ب: نمی‌باید (بجای نکو ناید)، -س ۸، ب ط: باقلاست، -س ۱۰-۱۱، ب: طبقهای بنقل، -س ۱۱، ب: طاق یا جفت، ط: طاق و جفت، - س ۵ بآخر، آ ب ط: هر سه بجای طبران «طبرستان» دارد و آن خطای فاحش است، و متن از روی تاریخ طبرستان لمحمد بن الحسن ابن اسفندیار نسخۀ موزۀ بریطانیه (a 881-b 581. ff,3376. ddA) که عین این فصل متعلق بفردوسی را از این کتاب نقل کرده است تصحیح شد، و نیز از آخر همین حکایت که در همۀ نسخ کلمۀ «طبران» مکرر ذکر شده است واضح میشود که صواب در اینجا «طبران» است نه «طبرستان»، -س ۴ بآخر، آ ط کلمۀ «دیه» را ندارد، -س ۲ بآخر، تاریخ ابن اسفندیار بجای امید:
مراد، -س آخر، ب: و، ابن اسفندیار: تا (بجای «که»)،
ص ۴۸ س ۱، ابن اسفندیار: باوج (بجای بآسمان)، -س ۵، ط:
سلام، ابن اسفندیار: پیام (بجای خرام)، -س ۶، ابن اسفندیار بعد ازین بیت دو بیت ذیل را افزوده:
خداوند هست و خداوند نیست همه بندگانیم و ایزد یکی است ازویست شادی و زویست زور خداوند ناهید و کیوان و هور -س ۸، ابن اسفندیار: جهاننده (بجای چماننده)، ب این بیت را ندارد، -س ۱۰، آ ب ط: هنرش (بجای سرش)، متن مطابق تاریخ ابن اسفندیار است، -س ۱۲، آ ط: بودلف، -س ۱۳،
کلیات چهار مقاله جلد ۱
