با یکدیگر خلط نموده و آن سهوی بزرگ است،
ص ۷۶ س ۱۳-۱۴ ابو الحسین احمد بن محمد السهیلی ۱، وزیر علی بن مأمون خوارزمشاه و برادرش ابو العباس مأمون بن مأمون خوارزمشاه بود و یکی از افاضل وزرا و بغایت هنرپرور و علم دوست بود، در سنۀ ۴۰۴ از خوف خوارزمشاه ابو العباس از خوارزم مهاجرت نموده ببغداد آمد و در آنجا توطن گزید و در سنۀ ۴۱۸ در سر من رأی وفات یافت ابو علی سینا در رسالۀ که در ترجمۀ حال خود نوشته و یکی از تلامذۀ او ابو عبید عبد الواحد جوزجانی ازو روایت کرده و بعضی مشاهدات خود را نیز بر آن افزوده ۲گوید «و دعتنی الضرورة الی الارتحال عن بخارا و الانتقال الی گرگانج و کان ابو الحسین السهیلی المحب لهذه العلوم بها وزیرا و قدمت الی الأمیر بها و هو علی بن مامون و اثبتوا لی مشاهرة دارة بکفایة مثلی آلخ» و ابو علی سینا بعضی از تآلیف خود را بنام ابو الحسین سهیلی مذکور موشح نموده است، ابن ابی اصیبعة در ضمن مؤلفات ابو علی سینا از جمله این دو کتاب را می‌شمرد «کتاب قیام الأرض فی وسط السماء الفه لأبی الحسین احمد بن محمد السهیلی و کتاب التدارک لأنواع خطا التدبیر سبع مقالات الفه لابی الحسین ۳احمد بن محمد السهیلی» ۴
کلیات چهار مقاله جلد ۱
