کرده کشتیهای دشمن را درهم شکند، چنانکه سابقا در نزدیکی آتس سفاین پارسیها را درهم شکست. من نمی‌توانم بگویم که آیا حملۀ بره به کشتیهای پارسی، وقتی که آنها لنگر انداخته بودند، بر اثر دعای آتنی‌ها بود یا از جهت دیگر. ولی آتنی‌ها گویند، که بره به کمک آنها در حال و در گذشته شتافت. بدین سبب پس از مراجعت به آتن برای او قربانگاهی در نزدیکی رود ایلی‌سوس۱ ساختند. در موقع این طوفان چهارصد کشتی خراب و عده‌ای زیاد از سپاهیان تلف شدند و جواهر بسیار از میان رفت. این سانحه برای آمینکل نامی پسر کرتین۲، که از زارعین ماگنزی بود، بسیار مفید افتاد، چه بعدها او جام‌های زرّین و سیمین زیاد در ساحل یافت و نیز جعبه‌های زیاد پر از پول و چیزهای دیگر بدست آورده مردی توانگر شد، ولی این شخص بدبخت بود، چه پسرش در حیات او مرد. عدۀ کشتیهائی، که آذوقۀ وافر حمل می‌کردند و آسیب یافتند، نیز زیاد بود. رؤساء بحریه نگران شدند، که مبادا پس از این سانحه اهالی تسّالی حمله به آنها کنند و، برای جلوگیری از چنین پیش‌آمدی از قطعات شکستۀ کشتی‌ها حصاری ساختند. طوفان سه روز دوام داشت و در روز چهارم از جهت قربانیهائی، که مغ‌ها برای ت‌تیس۳ و نه‌راید۴ کردند آرام شد یا به‌خودی‌خود خوابید. جهت قربانیهای بربرها این بود، که از ینیانها شنیده بودند، این ربة النوع را پ‌ل۵ از این صفحه ربود و تمام سواحل سپیاس باین خدا و نه‌رایدها تعلق داشت (یونانیهای قدیم به خداهای کوچک دریائی اعتقاد داشتند، اما خود حکایت افسانۀ یونانی و خلاصه‌اش چنین است:
زوس رب النوع بزرگ یونانیها بجهتی مقرّر داشته بود، که ته‌تیس با وجود اینکه ربة النوع است، زن یک موجود فانی، یعنی انسان، گردد، ولی پ‌ل پادشاه داستانی یل‌خس او را در اینجا ربود. معلوم است، که قربان کردن مغ‌ها از اختراعات یونانیها است، چه پارسیها معتقد به آلهه یونانی نبودند، تا برای آنها قربانی کنند. خود هرودوت هم این نکته را حس کرده، که می‌گوید «شاید هم باد به‌خودی‌خود خوابید». م.).
________________________________________
(1) - Ilissus.
(2) - Aminocle Fils de Cretine.
(3) - Thetis.
(4) - Nereides.
(5) - Pelee.
تاریخ ایران باستان جلد ۱
