مساوی بداند. بعد، چنانکه گویند، داریوش مکرّر می‌گفت، من ناقص شدن زوپیر را بر تسخیر بیست شهر، مانند بابل ترجیح می‌دادم. او پاداشی بزرگ به زوپیر داد: هر سال به او هدایائی می‌داد، که در پارس بزرگترین افتخار محسوب می‌شود. بعلاوه زوپیر را مادام‌العمر والی بابل کرد و مقرّر داشت، که مالیات بابل متعلق به خود او باشد. بعد چیزهای دیگر نیز به او بخشید. این زوپیر پسری داشت مگابیز نام، که در مصر با مصریها و یونانی‌ها می‌جنگید (در سلطنت اردشیر اوّل. م.) و او پسری داشت زوپیر نام، که از ایران فرار کرده پناه به آتنی‌ها برد.
کشفیّات نوین
این بود مضمون نوشته‌های هرودوت راجع به شورش بابل، که موافقت با واقع امر ندارد. توضیح آنکه نوشته‌های مورّخ مذکور می‌رساند، که محاصرۀ بابل تقریبا ۲۲ ماه طول کشیده، و حال آنکه اخیرا لوحه‌هائی در بابل یافته‌اند، که این مدّت را تکذیب می‌کند. بالاتر گفته شد، که بانک معتبری در بابل بود بنام «اجی‌بی و پسران». از قراردادهائی، که در این زمان بانک مزبور ترتیب داده، از شهودی، که قراردادها را امضا کرده‌اند و نیز از تاریخی، که در اسناد مزبوره قید شده، معلوم گردیده، که سلطنت بخت النصر سوّم یعنی شخصی، که بر داریوش یاغی شده، خیلی کوتاه بود. برای فهم مطلب باید بخاطر آورد، که بابلی‌ها برحسب عادت ابتدای سلطنت هر پادشاه بابل را مبدأ تاریخ قرار می‌دادند و در قراردادهائی که از بانک مزبور بدست آمده نوشته شده: «روز دهم، ماه هفتم، سال ابتدای سلطنت بخت النصر» - «روز ۲۱، ماه نهم، سال ابتدای سلطنت بخت النصر». این دو سند به امضای ایت‌تی‌مردوک بالاتو پسر اجی‌بی رسیده.
از بیستم ماه یازدهم در قراردادها نوشته شده «سال ابتدای سلطنت داریوش» بنابراین سلطنت نی‌دین‌توبل (یاندی تبیر) یاغی، که خود را بخت النصر می‌نامید، سه ماه و ده روز طول کشیده. ولی اخیرا یک هیئت آلمانی لوحه‌ای از بابل بدست آورده، که تاریخ آن «روز ششم ماه دهم سال ابتدای سلطنت داریوش» است و از اینجا معلوم می‌شود، که مدّت سلطنت نی‌دین‌توبل از سه ماه هم کمتر بوده. اما مدّت محاصره بابل معلومست،
تاریخ ایران باستان جلد ۱
