این برگ همسنجی شدهاست.
۸
گلستان سعدی
لقد سعدالدنیا به دام سعده | و ایده المولی بالویة النصر | |||||
کذلک تنشأ لینة هو عرقها | وحسن نبات الارض من کرم البذر |
***
ایزد تعالی و تقدس، خطه پاک شیراز را بهیبت حاکمان عادل و همت عالمان عامل تا زمان قیامت در امان سلامت نگهدارد.
ندانی که من در اقالیم غربت | چرا روزگاری بکردم درنگی | |||||
برون رفتم از ننگ ترکان که دیدم | جهان در هم افتاده چون موی زنگی | |||||
همه آدمی زاده بودند لیکن | چو گرگان بخونخوارگی تیز چنگی | |||||
درون مردمی چون ملک نیک محضر | برون لشگری چون هژیران جنگی | |||||
چو باز آمدم کشور آسوده دیدم | پلنگان رها کرده خوی پلنگی |