قومش، -س ۸، ق: سپهسالار، -آ ب: مرد (بجای سوار)، - س ۱۸، آ ق: یا ملطفۀ، ط: و ملطفۀ، -س ۲ بآخر، آ ب ط:
عبور (بجای عبر)، -س آخر، ط: علم برکشید. -ب: بکومس،
ص ۱۶ س ۳، آ: شد و آمد، -س ۵، آ ب ط: گرد (بجای گرگ)، - س ۱۳، همه نسخ غیر از ط «صار» دارد و آن خطاست، - آ ب ط: فعل خاص، -س ۳ بآخر، آ: می نبشت،
ص ۱۷ س ۲، غالبا در ق بجای فرستاد «فروستاد» نوشته است، س ۱۳، ق: الراضی آ ط: الوادی (بجای الرازی)، -س ۱۶، آ ب ط: روا ندارند، و آن خطاست، -س ۵ بآخر، آ ب ط:
بعضی (بجای یک یک)، -س آخر، آ ب: یا قاضی (بجای ایها القاضی)،
ص ۱۸ س ۵، آ ق: هند (بجای سند)، -س ۶، آ ب ط: کوهی بیش نیست (بجای کوهی است بلند)، -س ۱۳، آ ط: معاریف، - س ۱۴، آ: واویلی، -س ۶ بآخر، آ: آن سالین (بجای: آن سال ایشان را)،
ص ۱۹ س ۸، آ ب ط: الخراج جراح، -س ۱۲، آ ب ط: بزرگ (بجای شگرف)،
ص ۲۰ س ۲، آ ب ط کلمۀ «معدنی» را ندارد، -س ۳، ط: تممم و نسج-س ۱۶، آ ب ط: آفتاب (بجای صبح)، -س ۱۸، آ ب:
نگارینی، -س ۶ بآخر، آ: سرو عاتق، ب ط: سرو آزاد، - س ۵ بآخر، ب: عبیر (بجای عنبر)، -س ۴ بآخر، آ: جسم جزع، ب: از جسم جزع، ط: چون چشم جذع، (بجای حسد جزع) -س ۳ بآخر، آ ب: پست (بجای نیکو)،
ص ۲۱ س ۹ بآخر، آ ب ط: اما هم بروزگار خلفاء بنی عباس، و آن خطاست چه مصنف خود معاصر خلفای بنی عباس بوده است،
کلیات چهار مقاله جلد ۱
