ملت بکن و فریضۀ حق بگذار و آن لقمه که داری ز کسان باز مدار غیبت مکن و مجوی کس را آزار هم وعدۀ آن جهان منم باده بیار و دیگر
ای دل تو باسرار معما نرسی در نکتۀ زیرکان دانا نرسی اینجا بمی و جام بهشتی میساز کانجا که بهشتست رسی یا نرسی اما بوتۀ گل سرخ مذکور که بر سر قبر فیتز جرالد غرس نمودند آنرا مستر سیمپسن ۱که بسمت وقایع نگاری مخصوص از جانب جریدۀ «ایلوستریتد لندن نیوز» ۲در مصاحبت کمیسیون سر حدی افغان در تحت ریاست سر پتر لمسدن ۳بصفحات شرقی ایران فرستاده شده بود از نیشابور از سر مقبرۀ عمر خیام بانگلستان فرستاد، مستر سیمپسن در ماه اکتوبر سال ۱۸۸۴ بنیشابور رسید و از آنجا مکتوبی بیکی از دوستان خود نوشته که بعضی فقرات آن از قرار ذیل است:
«درین روزها بمناسبت اینکه عبور ما از حوالی نیشابور افتاد من در باب عمر خیام تفحص و تفتیش زیادی نمودم و از هر کس بحث و کاوش کردم و میخواستم بدانم آیا خانۀ که عمر در آن منزل داشته هنوز باقی است [! !]یا آنکه هیچ گونه یادگاری دیگر ازو بر جای مانده است، معلوم شد که بجز مقبرۀ او الیوم هیچ اثری از آثار او باقی نیست، در تمام مدتی که کمیسیون سر حدی افغان در خاک ایران میباشد مهمان اعلیحضرت شاه ۴است و از جانب شاه یک نفر مهماندار برای پذیرائی ما و مراقبت اینکه هرچه ما خواسته باشیم از جزئی و کلی حاضر و مهیا باشد معین شده است، این مهماندار خیلی
کلیات چهار مقاله جلد ۱
