ص ۱۲ س ۱۷ خزینه، کلمۀ خزینه را مصنفین و شعراء فارسی بسیار استعمال نموده‌اند ولی باین هیأت در کلام عرب نیامده است و اصل عربی آن خزانه است و ظاهرا خزینه امالۀ خزانه باشد بعادت فارسی زبانان که الفات کلمات عربی را قلب بیاء می‌نمایند مانند حجیز و رکیب و احتریز در حجاز و رکاب و احتراز و نحو ذلک،
ص ۱۳ س ۱۰ صاحب، ابو القاسم اسمعیل بن عباد الطالقانی المعروف بالصاحب المتوفی سنة ۳۸۵ و فضائله اشهر من ان تذکر،
صابی، یعنی ابو اسحق ابراهیم بن هلال الحرانی الصابی المتوفی سنة ۳۸۴ و هو ایضا اشهر من ان یحتاج الی ذکر.
ص و س ایضا، قابوس، مقصود شمس المعالی قابوس بن وشمگیر معروف است و ترسلات او همان است که امام ابو الحسن علی بن محمد الیزدادی جمع نموده و بقرائن شمس المعالی و کمال البلاغة موسوم نموده است و قطعاتی از آنرا محمد بن اسفندیار در تاریخ طبرستان مذکور میدارد ۱، و عبارت متن «چون ترسل صاحب وصابی و قابوس» مطابق نسخۀ اسلامبول است که اقدم و اصح نسخ است و در متن مطبوع در طهران و دو نسخۀ بریتیش میوزیم بجای قابوس «قابوس‌نامه» دارد و آن سهو است ظاهرا و از سیاق عبارت معلوم است که مقصود قابوس نامۀ معروف نیست،
ص ایضا س ۱۱ حمادی و امامی، معلوم نشد کیستند،
ص ۱۳ س ۱۱ قدامة بن جعفر، هو ابو الفرج قدامة بن جعفر بن قدامة بن زیاد الکاتب البغدادی المشهور، پدر وی نصرانی بود و قدامة خود بدست
کلیات چهار مقاله جلد ۱
