| | | | | | |
|
سر آن خرگوش دان دیو فضول |
|
که به پیش نفس تو آمد رسول |
|
|
تا که نفس گول را محروم کرد |
|
ز آب حیوانی که از وی خضر خورد |
|
|
بازگونه کردهای معنیش را |
|
کفر گفتی مستعد شو نیش را |
|
|
اضطراب ماه گفتی در زلال |
|
که بترسانید پیلان را شغال |
|
|
قصهی خرگوش و پیل آری و آب |
|
خشیت پیلان ز مه در اضطراب |
|
|
این چه ماند آخر ای کوران خام |
|
با مهی که شد زبونش خاص و عام |
|
|
چه مه و چه آفتاب و چه فلک |
|
چه عقول و چه نفوس و چه ملک |
|
|
آفتاب آفتاب آفتاب |
|
این چه میگویم مگر هستم بخواب |
|
|
صد هزاران شهر را خشم شهان |
|
سرنگون کردست ای بد گمرهان |
|
|
کوه بر خود میشکافد صد شکاف |
|
آفتابی از کسوفش در شغاف |
|
|
خشم مردان خشک گرداند سحاب |
|
خشم دلها کرد عالمها خراب |
|
|
بنگرید ای مردگان بی حنوط |
|
در سیاستگاه شهرستان لوط |
|
|
پیل خود چه بود که سه مرغ پران |
|
کوفتند آن پیلکان را استخوان |
|
|
اضعف مرغان ابابیلست و او |
|
پیل را بدرید و نپذیرد رفو |
|
|
کیست کو نشنید آن طوفان نوح |
|
یا مصاف لشکر فرعون و روح |
|
|
روحشان بشکست و اندر آب ریخت |
|
ذره ذره آبشان بر میگسیخت |
|
|
کیست کو نشنید احوال ثمود |
|
و آنک صرصر عادیان را میربود |
|
|
چشم باری در چنان پیلان گشا |
|
که بدندی پیلکش اندر وغا |
|
|
آنچنان پیلان و شاهان ظلوم |
|
زیر خشم دل همیشه در رجوم |
|
|
تا ابد از ظلمتی در ظلمتی |
|
میروند و نیست غوثی رحمتی |
|
|
نام نیک و بد مگر نشنیدهاید |
|
جمله دیدند و شما نادیدهاید |
|
|
دیده را نادیده میآرید لیک |
|
چشمتان را وا گشاید مرگ نیک |
|
|
گیر عالم پر بود خورشید و نور |
|
چون روی در ظلمتی مانند گور |
|
|
بی نصیب آیی از آن نور عظیم |
|
بستهروزن باشی از ماه کریم |
|
|
تو درون چاه رفتستی ز کاخ |
|
چه گنه دارد جهانهای فراخ |
|
|
جان که اندر وصف گرگی ماند او |
|
چون ببیند روی یوسف را بگو |
|
|
لحن داودی به سنگ و که رسید |
|
گوش آن سنگین دلانش کم شنید |
|
|
آفرین بر عقل و بر انصاف باد |
|
هر زمان والله اعلم بالرشاد |
|
|
صدقوا رسلا کراما یا سبا |
|
صدقوا روحا سباها من سبا |
|
|
صدقوهم هم شموس طالعه |
|
یومنوکم من مخازی القارعه |
|
|
صدقوهم هم بدور زاهره |
|
قبل ان یلقوکم بالساهره |
|
|
صدقوهم هم مصابیح الدجی |
|
اکرموهم هم مفاتیح الرجا |
|
|
صدقوا من لیس یرجو خیرکم |
|
لا تضلوا لا تصدوا غیرکم |
|
|
پارسی گوییم هین تازی بهل |
|
هندوی آن ترک باش ای آب و گل |
|
|
هین گواهیهای شاهان بشنوید |
|
بگرویدند آسمانها بگروید |
|