| | | | | | |
|
بیمن معدلت پادشاه بنده نواز |
|
بهشت روی زمین است خطهی شیراز |
|
|
فلک مهابت خورشید رای کیوان قدر |
|
ستاره جیش مخالف کش و موافق ساز |
|
|
جهانگشای جوانبخت شیخ ابواسحاق |
|
زهی ز جملهی شاهان و خسروان ممتاز |
|
|
مسیر تیغ تو با سرعت قضا همراه |
|
صریر کلک تو با حکمت قدر همراز |
|
|
سماک حکم ترا چاکریست نیزه گذار |
|
شهاب امر ترا بندهایست تیرانداز |
|
|
در این حدیقهی زنگار نسر طایر چرخ |
|
به بوی ریزهی خوان تو میکند پرواز |
|
|
فراز تخت چو تو شاه کامکار ندید |
|
سپهر اگرچه بسی گشت در نشیب و فراز |
|
|
به عهد عدل تو جز نی نمیکند ناله |
|
ز دست حادثه جز دف نمیکند آواز |
|
|
خدایگانا از جنس بندگان چو خدای |
|
تو بینیازی و ما را به حضرت تو نیاز |
|
|
کسی که روی بدین دولت آستان دارد |
|
در سعادت و دولت شود برویش باز |
|
|
جهان پناها بیچاره را بدین کشور |
|
صدای صیت شما میکشد ز راه دراز |
|
|
مرا به حضرت اعلی همین وسیله بسست |
|
که من غریبم و شاه جهان غریب نواز |
|
|
به صدق ناطقه از جان ودل زند آمین |
|
چو بنده ورد دعای شما کند آغاز |
|
|
همیشه تا که نباشد سپهر را آرام |
|
مدام تا که نباشد خدای را انباز |
|
|
در تو قبلهی حاجات اهل عالم باد |
|
چنانکه کعبهی اسلام قبلهگاه نماز |
|