| | | | | | |
|
ای سنایی خویشتن را بی سر و سامان مکن |
|
مایهی انفاس را بر عمر خود تاوان مکن |
|
|
از برای آنکه تا شیطان ز تو شادان شود |
|
دیدهی رضوان و شخص خویش را گریان مکن |
|
|
دینت را نیکو نداری دیو را دعوت مساز |
|
عقل را چاکر نباشی نفس را فرمان مکن |
|
|
از برای آنکه تا شاهین شود همکاسهات |
|
سینهی صد صعوهی بیچاره را بریان مکن |
|
|
یونسان تنت را خلعت نمیبخشی مبخش |
|
یوسفان وقت را در چاه و در زندان مکن |
|
|
از برای کرکسان باطن اماره را |
|
سینهی صالح مسوز و اشترش قربان مکن |
|
|
از پی آن تا خر لنگ ترا پالان بود |
|
مر براق خلد را ازین خود عریان مکن |
|
|
گر به شیطان میفروشی یوسف صدیق را |
|
چون ز چاهش برکشیدی قیمتش ارزان مکن |
|
|
یوسف کنعان تن را میخری امروز تو |
|
یوسف ایمان خود را بیع با شیطان مکن |
|
|
تا مرض را دارویی بخشی شفا را سر مبر |
|
تا عرض را جسم بخشی جسم را بیجان مکن |
|
|
در بلا چون روز قهر نفس روباهیت نیست |
|
در خلا دعوی ز فر رستم دستان مکن |
|
|
صلح کردستیم با تو این بگیر و آن مبخش |
|
بیت مقدس بر میار و کعبه را ویران مکن |
|
|
سر به سر کردیم با تو نی ز ما و نی ز تو |
|
چادر مریم مدزد و شیث را مهمان مکن |
|