دیوان شمس/شاه ما از جمله شاهان پیش بود و بیش بود

by مولوی

	شاه ما از جمله شاهان پیش بود و بیش بود			زانک شاهنشاه ما هم شاه و هم درویش بود
	شاه ما از پرده برجان چو خود را جلوه کرد			جان ما بی‌خویش شد زیرا که شه بی‌خویش بود
	شاه ما از جان ما هم دور و هم نزدیک بود			جان ما با شاه ما نزدیک و دوراندیش بود
	صاف او بی‌درد بود و راحتش بی‌درد بود			گلشن بی‌خار بود و نوش او بی‌نیش بود
	یک صفت از لطف شه آن جا که پرده برگرفت			آب و آتش صلح کرد و گرگ دایه میش بود
	جان مطلق شد ز نورش صورتی کو جان نداشت			گشت قربان رهش آن کس که او بدکیش بود
	نیست می‌گفتیم اندر هست گفت آری بیا			هست شد عالم از او موقوف یک آریش بود